در ایران مدتی است که حقوق بیمار، فرهنگ درمان، توقع بیمار و خطای پزشکی به موضوع گفت‌وگو تبدیل شده و تقریبا هر روز در شبکه‌های اجتماعی در آن بحث می‌شود. 

نظام‌ها و امکانات درمانی و فرهنگ بیمار و پزشک در کشورهای مختلف دنیا متفاوت است، اما این‌ها موضوعاتی جهانی هستند و منحصر به ایران نیستند.

آگاه کردن بیمار از نوع بیماری و خطرات آن، آگاه کردن بیمار از درمان‌های موجود و فواید و عوارض آن و مشارکت بیمار در تمام مراحل تصمیم‌گیری باید در تمام دنیا محور رویکردهای تشخیصی و درمانی باشند.

از این رو اخیرا کارزاری جهانی با نام "انتخاب عاقلانه" راه‌اندازی شده برای تعاملی سازنده بین بیمار و پزشک تا از تجویز بی‌مورد دارو و انجام آزمایش و درمان‌هایی که ضرورتی ندارند جلوگیری شود. در آمریکا این کارزار از چهار سال پیش آغاز شده و تا به حال ۴۵٠ توصیه ارائه شده تا از درمان یا آزمایش‌هایی که نفعی برای بیمار ندارند یا نفع آن‌ها بقدری کم است که می توان از آن صرف‌نظر کرد پرهیز شود.

اکنون بیش از پانزده کشور دنیا از جمله کانادا، استرالیا، برزیل، آلمان، هلند، ژاپن، سوییس و ایتالیا به این کارزار پیوسته‌اند و توصیه‌های خود را مرتب منتشر می‌کنند.

در بریتانیا نیز آکادمی انجمن‌های سلطنتی پزشکی (هماهنگ‌کننده ۲۴ آکادمی سلطنتی تخصصی پزشکی در بریتانیا) سال گذشته کارزار "انتخاب عاقلانه" را راه اندازی کرد که هدف آن برقراری رابطه بهتر و گفتگوی سازنده‌تر بین پزشکان و بیماران است تا بر اساس معیارهای زیر تصمیم علاقلانه‌تری بگیرند:

• شواهد و مستندات علمی تصمیم طبی را تایید کند
• از تکرار آزمایش‌ها یا کار‌هایی که قبلا برای بیمار انجام شده جلوگیری شود
• بی‌خطر باشد
• واقعا لازم باشد
• با ارزش‌های بیمار منطبق باشد

• محور برنامه انتخاب عاقلانه مکالمه‌ای آگاه‌کننده و روشنگر بین پزشک و بیمار است تا بیمار از منافع و خطرات درمان و روش‌های تشخیصی کاملا آگاه شود.

  "جایگاه ویژه" آکادمی انجمن‌های سلطنتی پزشکی بریتانیا به آن امکان می‌دهد که بیماری‌های مشترک در بین تخصص‌های مختلف پزشکی و بهترین درمان‌های آنها را بررسی کند و به اجماعی بین رویه‌های متفاوت و بحث‌برانگیز برسد.

  این آکادمی به تمام بیماران توصیه می‌کند که در مورد هر درمانی پنج سوال اساسی را مطرح کنند:

  • آیا من به این آزمایش یا این شیوه درمانی نیاز دارم یا نه؟
  • خطرات یا مضرات آن چیست؟
  • عوارض جانبی احتمالی کدامند؟
  • آیا انتخاب‌های کم‌خطرتر و آسان‌تر وجود دارد؟
  • اگر هیچ کاری نکنم چه اتفاقی می‌افتد؟

تاثیر ویتامین B12 بر عملکرد دستگاه عصبی یکی از موضوعات مورد توجه دانشمندان است. کمبود این ویتامین در بدن باعث بروز بیماری‌های عصبی و جسمانی می‌شود و گاه عوارضی جبران‌ناپذیر دارد.

به گزارش نشریه "روانشناسی امروز" ویتامین B12 یا "کوبالامین" یکی از ویتامین‌های بسیار مهم برای تشکیل و تجدید گلبول قرمز و عملکرد مطلوب دستگاه عصبی انسان است و از این رو درمانی موثر برای کم‌خونی حاد، اختلالات و فشار روانی و افسردگی به شمار می‌رود.

در سال‌های اخیر تاثیر این ویتامین بر سیستم عصبی خودمختار که مسئول برقراری ثبات شرایط داخلی بدن می‌شود مورد بررسی قرار گرفته است. این ویتامین در تشکیل DNA، ساخت غلاف میلین (پوشش سلول‌های عصبی)، تکثیر سلولی و تولید سلول قرمز، جذب آهن و اسید فولیک موثر است.

علل کمبود ویتامین B12

درباره علل، علائم و پیامدهای کمبود ویتامین B12 پژوهش‌های بسیاری انجام شده است. شایع‌ترین دلیل کمبود ویتامین 12B نه نبود آن در مواد غذایی، بلکه اختلال در فرایند پیچیده هضم این ویتامین در دستگاه گوارش است. بیماری‌های گوناگون دستگاه گوارش چون گاستریت‌های مزمن و کم‌خونی ناشی از برداشتن کامل یا بخشی از معده، کمبود ویتامین B12 را بدنبال دارند. عواملی از قبیل رژیم گیاه‌خواری و کاهش وزن نیز می‌توانند باعث کمبود این ویتامین در بدن شوند.

پژوهش‌های کارشناسان تغذیه نشان داده است که اگرچه گیاه‌خواری رژیم غذایی سالمی است و خطر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد اما از آنجایی که این رژیم غذایی فاقد ویتامین B12 است گیاه‌خواران می‌بایست با مکمل‌های حاوی B12 کمبود این ویتامین را جبران کنند.

افرادی که از یبوست رنج می‌برند در اثر استفاده بیش از حد از ملین‌ها به کمبود این ویتامین در بدن دچار می‌شوند. کاهش این ویتامین در بدن کودکان و سالمندان ممکن است موجب عدم جذب مواد مغذی دیگر شود.

عوارض کمبود ویتامین B12

عوارض کمبود ویتامین B12 عبارتند از کم‌خونی، احساس ضعف و سستی و بی‌حالی، حواس‌پرتی، زوال عقل و عدم تمرکز، زخم دهان و زبان، کاهش وزن، اختلال در راه رفتن و بوی بد دهان. علائم حاد کمبود این ویتامین توهم، افسردگی، از دست دادن حافظه و پارانویا است.

اما بسیاری از این علائم ممکن است ناشی از کمبود ویتامین دیگری هم در بدن باشد. کاهش ویتامین‌هایی چون B1، B2، B6 و ویتامین C نیز ممکن است باعث کج‌خلقی و افسردگی شود. این ویتامین‌ها به وفور در میوه‌جات، برنج قهوه‌ای، کلم بروکلی، جوانه گندم، کلم بروکسل و کلم برگ یافت می‌شوند.

رابطه کمبود ویتامین B12 و بیماری آلزایمر

پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که ۲۴ میلیون از مردم سراسر جهان دچار بیماری‌ زوال عقل هستند. نیمی از این تعداد از آلزایمر رنج می‌برند. از بین رفتن سلول‌های عصبی به مرور زمان باعث ضعف حافظه، اختلال تمرکز و تکلم می‌شود. پزشکان توصیه می‌کنند که با افزایش میزان مصرف ویتامین B12 می‌توان خطر ابتلا به بیماری‌های مغزی را کاهش داد.

جبران کمبود ویتامین B12

تامین این ویتامین مهم از طریق تغذیه و تنها از طریق فرآورده‌های حیوانی امکان‌پذیر است، بنابراین احتمال این‌که بدن به کمبود ذخیره این ویتامین دچار شود بسیار زیاد است. ویتامین B12 در کبد ذخیره می‌شود و چنانچه بدن با کمبودی مواجه شود نیاز آن به مدت سه سال با این ذخیره قابل جبران است اما کاهش ذخیره پس از طی این دوره مشکلات محسوسی را پدید می‌آورد که باید به سرعت تحت درمان قرار گیرد.

مصرف روزانه ۳ میکروگرم ویتامین B12 برای افراد بزرگسال ضروری است. اما به‌دلیل فرایند پیچیده جذب این ویتامین توسط دستگاه گوارش توصیه می‌شود ذخیره بیشتری برای تامین نیاز بدن در نظر گرفته شود.

۰ قسمت از بدن هست که بر اساس نظریه تکاملی داروین، باقی مانده از اعضا اجداد انسانهاست که در بدن انسان به صورت کوچک و بدون عملکرد باقی مانده است:

۱) ارگان ومرونازال VOMERONASAL ORGAN: یا ارگان جاکوبسون که حفره ای است در پل های بینی دو سمت با گیرنده های شیمیایی که در انسان عملکردی ندارند. در جانوران پست تر وظیفه درک ماده شیمیایی فرومون رو بر عهده دارند.

۲) عضلات خارجی گوش: ۳ عضله هستند که در بخش خارجی گوش واقع شده اند و در سایر حیوانات نظیر خرگوشها و سگها، وظیفه حرکت مستقلانه گوش از سر را بر عهده دارند. اما انسانها هنوز دارای آن هستند و توسط این عضلات است که بعضی از افراد می‌توانند گوششان را تکان دهند.

۳) دندان عقل: در انسانهای اولیه که مقادیر زیادی از گیاهان رو جهت به دست آوردن انرژی مصرف می‌کردند داشتن یک جفت اضافه دندان آسیا در هر فک مفید به نظر می‌رسید اما در انسانهای امروزی که انواعی از غذاها را مصرف می‌کند، زیاد ضروری به نظر نمی‌آید.

۴) دنده گردنی: حدود یک درصد از مردم یک جفت دنده اضافی در بالای دندهای خود (در بخش گردن) دارند که به نظر می‌رسد باقی‌مانده از اجداد خزنده ما باشد. این دنده می‌تواند در این افراد مشکلات عروقی یا عصبی ایجاد کند.

۵) پلک سوم: در اکثر پرندگان و پستانداران یک لایه محافظ به عنوان پلک سوم بر روی چشمشان وجود دارد که وظیفه حفاظت از چشم و خروج شن ریزه و گرد و غبار را از چشم بر عهده دارد. باقی مانده این پلک در انسان به صورت یک چین نازک در گوشه داخلی چشم وجود دارد.

۶) تکمه یا نقطه داروین: اگر لبه خارجی لاله گوش خود رو لمس کنید به یک برجستگی بر‌می‌خورید که به نام دکمه داروین مشهور است. در حیواناتی نظیر خرگوش این تکمه در انتهای گوشها قرار دارد و وظیفه فوکوس صداهای دور را روی گوش بر عهده دارد.

۷) عضله زیر ترقوه: عضله کوچکی که در زیر شانه قرار دارد و از دنده اول به ترقوه کشیده شده است و در صورتی برای انسان مفید بود که هنوز بر روی ۴ پا راه می‌رفت. البته بعضی از مردم این عضله را ندارند و بعضی نیز یک جفت از آن را دارند.

۸) عضله پالماریس (خیاطه): عضله بلند و نازکی که از زانو به کمر کشیده شده و ۸۹ درصد مردم دارای این عضله هستند. این عضله در جانوران پست تر در آویزان شدن و بالا رفتن از درخت بسیار مهم است. جراحان معمولا این عضله رو در جراحی های ترمیمی عضلات برداشته و از آن استفاده می‌کنند.

۹) نوک پستا‌ن در مردان: مجاری شیری قبل از اینکه هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) در جنین باعث ایجاد صفات مربوط به جنس مذکر بشود به وجود می‌آیند. مردان دارای بافت پستا‌نی هستند اما عملا استفاده‌ای از آنها نمی‌کنند.

۱۰) عضلات صاف کننده مو: در بسیاری از جانوران این عضلات که در قاعده موهای بدن واقع شده اند وظیفه سیخ کردن موهای جانور را در هنگام بروز خطر دارند تا جانور بتواند از آن به عنوان ترساندن مهاجم استفاده کند.

۱۱) زائده آپاندیس: یک لوله عضلانی باریک در روده بزرگ که در به نظر می‌رسد باقی مانده بخش از روده جانوران باشد که وظیفه هضم سلولز غذا (گیاهان) را بر عهده داشته باشد. اما در انسان بیشتر حاوی گلبول های سفید و غدد لنفاوی است.

۱۲) موهای بدن: ابروها در جلوگیری از ورود عرق به چشم ها و موها در آقایان در انتخاب جنس‌ی نقش دارند. اما به نظر می‌رسد اکثر موها در بدن نقش موثری را ایفا نمی‌کنند.

۱۳) دنده سیزدهم: در شامپانزه ها و گوریل ها ۱۳ جفت دنده وجود دارد در حالی که در انسانها ۱۲ جفت. اما ۸ درصد از مردم دارای جفت دنده سیزدهم هستند که به نظر نمی‌رسد عملکردی را در آنها ایفا کند.

۱۴) عضله کف پایی: به نظر می‌رسد در جانوران پست تر وظیفه چنگ شدن و قلاب شدن پاها به شاخه ها را بر عهده داشته است . اما در انسان به نظر می‌رسد فقط کمی کف پا را به پایین خم می‌کند. در ۹ درصد مردم این عضله وجود ندارد.

۱۵) رحم مردانه: باقی مانده از ارگان تناسلی زنانه که از غده پروستات مرد آویزان است.

۱۶) انگشت پنجم پا: در پریماتها و پستانداران پست تر انگشتان پا وظیفه چنگ زدن و آویزان شدن از شاخه ها را بر عهده داشته اند.. اما انسانها احتیاج به انگشتان بزرگ پا دارند تا بتواندد با آنها ایستاده راه رفته و تعادل خود را حفظ کنند. لذا به نظر می‌رسد انگشت پنجم یا کوچکترین انگشت پا نقش اصلی در این مورد ایفا نکند.

۱۷) وازدفران (لوله منی) زنان: ارگان تکامل نیافته مردانه که انتهای در کنار تخمدانها قرار دارد. فاقد عملکرد است.

۱۸) عضله هرمی (پیرامیدال) : حدود ۲۰ درصد افراد این عضله مثلثی، کوچک و شبیه کیسه را که در استخوان شرمگاهی (پوبیس) است ندارند. به نظر می‌رسد این عضله باقی مانده‌ای از کیسه در جانوران کیسه دار باشد.

۱۹) استخوان دنبالچه (کوکسیس): مجموعه چند مهره به هم جوش خورده کوچک که درا نتهای ستون مهره ها واقع شده و در پستانداران دیگر وظیفه حفظ تعادل و ارتباط را بر عهده دارد. اما در انسان نقشی را بر عهده ندارد.

۲۰) سینوسهای اطراف بینی: به نظر می‌رسد در انسانها نخستین این سینوسها سرشار از مخاط بویایی بوده تا به این ترتیب حس بویایی آنها را تقویت کرده و آنها را از خطرات حفظ کند. اما نقش انها در انسان امروزی به شکل دهی به صورت، گرم کردن هوای ورودی به ریه ها و سبکتر شدن سر کمک می‌کند. التهاب این سینوسها باعث سینوزیت می‌شود. 

تیروئید این غده‌ کوچک درون‌ریز یکی از مهمترین اعضای بدن است که مسئولیت تنظیم مصرف انرژی، متابولیسم، تولید گرما، روند رشد و تنظیم خواب را بر عهده دارد. زنان ده برابر بیشتر از مردان در معرض بروز اختلالات تیروئیدی هستند.

تیروئید یک غده درونی به شکل پروانه است که در بخش عرضی حنجره در جلوی گلو قرار گرفته و تاثیر بسیار مهمی بر کارکردهای گوناگون بدن دارد.

احتمال بروز اختلال عملکرد آن در زنان بالای ۳۵ سال بالاست. این غده که ابعاد آن به اندازه انگشت شست است‌، تقریبا در تمام فرایندهای بدن دخالت دارد.

به گفته دکتر کریستیان نصر (Christian Nasr) رئیس گروه پزشکی مرکز تحقیقات تیروئید کلینیک کلولند این غده هورمون‌هایی تولید می‌کند که با کنترل میزان سوخت کالری و سرعت کارکرد مغز، قلب و کبد و دیگر ارگان‌ها، متابولیسم را تنظیم می‌کند. همچنین روی روحیه و خلق افراد، عادت ماهانه در زنان و سلامت استخوان تاثیرگذار است.

نحوه عملکرد تیروئید

این غده هورمون تیروکسین (T4) و تری یدو تیرونین (T3) را تولید و به داخل خون ترشح می‌کند. تاثیر این هورمون‌ها روی بدن به این شرح است:

قلب: این دو هورمون بر میزان تپش قلب اثر می‌گذارد و گردش خون را با شل کردن ماهیچه‌های دیواره رگ‌های خونی کنترل می‌کند.

باروری: هورمون‌های تیروئید مسئولیت تنظیم عادت ماهانه را به‌عهده دارند، کم‌کاری یا پرکاری این غده باعث اختلال در تخمک‌گذاری و پریودهای نامنظم می‌شود.

استخوان‌ها: ترشح این هورمون‌ها در میزان استحکام استخوان‌ها تاثیر دارد. کم‌کاری و یا پرکاری تیروئید ممکن است روند پوکی استخوان‌ها را تسریع کند.

وزن: از آنجا که تیروئید مسئول کنترل میزان سوخت‌وساز بدن است، پرکاری آن باعث کاهش وزن و کم‌کاری آن موجب افزایش وزن می‌شود.

مغز: کم‌کاری تیروئید ممکن است باعث فراموشی، اختلال تمرکز و افسردگی شود. خوشبختانه این علائم با درمان هورمونی برطرف خواهند شد.

پوست: کم‌کاری تیروئید باعث توقف روند عادی رشد سلول‌های پوستی، مو و ناخن می‌شود.

اختلال تیروئید، شایع‌تر در زنان

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که خطر بروز اختلال‌ تیروئید در زنان بالاتر است. طبق گفته دکتر کریستیان نصر علت این امر ممکن است هورمون "استروژن" باشد. سلول‌های تیروئید تمرکز بسیاری بر گیرنده‌های استروژن دارند و این امر بدین معناست که این سلول‌ها نسبت به تاثیرات هورمون‌های زنانه بسیار حساس هستند.

برخی از پژوهشگران احتمال می‌دهند بسیاری از علل کم‌کاری و یا پرکاری مربوط به بیماری‌های خودایمنی باشد که زنان برای ابتلا به آن مستعدتر هستند.

علت شایع کم‌کاری بیماری "هاشیموتو" است که میزان شیوع آن در میان زنان ۷ برابر بیشتر از مردان است. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می‌کند. گاهی این التهاب منجر به کاهش فعالیت غده تیروئید می‌شود.

علت شایع پرکاری تیروئید بیماری گریوز Graves یا گواتر سمی است که زنان ده برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آن قرار دارند. 

علائم اختلال تیروئید

علائم پرکاری و کم‌کاری تیروئید گاه با علائم بیماری‌های دیگر شباهت دارند. اما اگر یک یا دو مورد از علائم زیر را در بدن خود شناسایی کرده‌اید حتما به پزشک مراجعه کنید:

علائم کم‌کاری: خشکی پوست و مو، فراموشی، یبوست، خستگی شدید، گرفتگی عضلات، افزایش وزن بی‌دلیل، عادت ماهانه نامنظم با خونریزی‌های شدید، تورم صورت و افزایش حساسیت نسبت به سرما.

علائم پرکاری: کج خلقی، افزایش تعریق، افزایش ضربان قلب، اختلال خواب، افزایش دفع، کاهش وزن بی‌دلیل، کاهش یا توقف عادت ماهانه و خونریزی، برآمدگی چشم‌ها و لرزش دست.

طبق نظر پژوهشگران ۳۰ درصد افرادی که کم‌کاری تیروئید دارند نیازمند به درمان داروئی نیستند. اگر مقدار هورمون‌های تیروئیدی T3 و T4 در خون بالا و میزان TSH پایین باشد، نشان‌دهنده‌ این است که پرکاری تیروئید به علت اختلال در خود تیروئید ایجاد شده است.

برای مثال در بیماری گریوز Graves که مهم‌ترین عامل پرکاری تیروئید است، به علت واکنش‌های خودایمنی، پادتنی علیه‌ گیرنده ‌TSH در سطح سلول‌های غده‌ تیروئید ساخته می‌شود. این پادتن باعث تحریک این گیرنده و افزایش تولید و ترشح هورمون‌های تیروئید می‌شود. با افزایش هورمون‌های تیروئیدی مقدار TSH کاهش می‌یابد. از این‌رو در این بیماران مقدار T3 و T4 بالا و مقدار TSH پایین است.

اگر مقدار هورمون‌های تیروئید و مقدار TSH نیز بالا باشد، ممکن است پرکاری تیروئید به علت اختلال در هیپوفیز رخ داده باشد. سرطانی‌شدن هیپوفیز یا مقاومت آن به هورمون‌های تیروئید باعث افزایش ترشح TSH می‌شود. TSH با تحریک غده‌ی تیروئید مقدار ترشح T3 و T4 را افزایش می‌دهد.

تستی ساده برای کنترل تیروئید

انجمن متخصصین غدد آمریکا این تست ساده را برای تشخیص زودهنگام اختلالات تیروئیدی توصیه می‌کنند:

۱- از یک آینه دسته‌دار برای مشاهده بخش پائینی گردن، نقطه‌ای بین ترقوه و حنجره استفاده کنید.

۲- سر را به عقب متمایل کنید و یک جرعه آب بنوشید و به برآمدگی این ناحیه نگاه کنید.

۳- چنانچه در این ناحیه برآمدگی غیر عادی مشاهد کردید فورا با پزشک تماس بگیرید.

نکاتی برای حفظ سلامتی تیروئید

۱- مصرف ۱۵۰ میکروگرم ید در رژیم غذایی روزانه برای تولید هورمون‌‌های تیروئید ضروری است. معمولا نمکی که هر روز مصرف می‌کنید حاوی ید است ولی چنانچه از رژیم غذایی کم‌نمک پیروی می‌کنید می‌توانید میزان ید مورد نیاز روزانه را از مصرف ماهی، لبنیات، تخم‌مرغ و فرآورده‌های غلات استفاده کنید.

۲- آب آشامیدنی خود را فیلتر کنید. پرکلرات ماده‌ای شیمیایی است که مانع از جذب ید می‌شود. این ماده در آب لوله‌کشی وجود دارد. اگر در آب منطقه‌ای که زندگی می‌‌کنید پرکلرات وجود دارد از فیلترهای اُسمزی برای تصفیه آب استفاده کنید.

۳- از تریکلوزان پرهیز کنید. تحقیقات نشان داده‌اند این ماده آنتی‌باکتریال افزودنی که در صابون یافت می‌شود باعث مختل شدن انتشار ژنی مرتبط با هورمون تيروئيد می‌شود. در آزمایشی که روی گونه‌های حیوانی انجام شده است این ماده عملکرد استروژن و تستوسترون را مختل کرده است.

۴- از کاربرد ظروف نچسب خودداری کنید: روکش‌های حاوی پرفلوئور ممکن است موجب اختلالات کارکرد تیروئید شوند.

دنیای دیجیتال امروز در رقابت دائمی برای جلب توجه و پراکندگی ذهن ماست. ما نیز خود گاه دچار پراکندگی فکر می‌شویم و ذهنمان زنجیروار از موضوعی به سمت موضوع دیگر كشیده می‌شود. اما توجه و تمرکز یک مهارت قابل فراگیری است.

نقش سیستم تمرکز و توجه ذهن ما این است که با برجسته‌سازی یکی از عناصر دنیای خارج به طور موقت (برای مثال خطوطی که هم اکنون در حال خواندن آن هستید) یا دنیای درون (میلی که ناگهان بروز می‌کند) ما را در بهره‌وری از منابع شناختی‌مان یاری کند. هر انحرافی در سیستم تمرکز ما نشان‌دهنده انتخاب ما و آن چیزی است که برای ما اهمیت دارد.

تمرکز به چه کاری می‌آید و چرا تسلط بر آن دشوار است؟

فعالیتی که در حال حاضر به آن مشغول هستید نقطه خوبی برای پرداختن به این مطلب است. وقتی متنی را با توجه می‌خوانید، اطلاعات بصری از طریق چشم به مغز و سپس به مناطقی در مغز که مسئول درک و حفظ مطلب هستند انتقال می‌یابد. این امر باعث می‌شود مطلبی را که در حال خواندن آن هستید درک کنید. در این وضعیت ذهن کاملا توسط متن اشغال شده است. هنگامی که ذهن دچار پرتی حواس می‌شود و به پیرامون خود توجه دارد، چشم متن را می‌بیند ولی درکی از آن ندارد. بی‌توجهی فرد را نابینا نمی‌کند اما انتقال و درکی صورت نمی‌گیرد.

همین امر در مورد شنوایی هم صادق است. شخصی به شما حرفی زده است، اما تنها انعکاسی مبهم از صدایش به گوش رسیده است. به اصطلاح مطلب او از یک گوش وارد شده و از گوشی دیگر خارج شده است. اصوات فقط با نواحی حسی مغز برخورد کرده‌اند، بدون آن که در آن نفوذ کنند.

عواملی که در پراکندگی ذهن و توجه ما نقش دارند از این قرارند:

عوامل بیرونی: برای مثال آژیر خطر آتش‌نشانی، کت زرد شب‌نمای یک موتورسوار یا صدای به هم خوردن در.

شبکه‌های عصبی ناقل این محرک‌ها فورا حضور این عوامل را به مغز مخابره می‌کنند. رسانه‌ها و آژانس‌های تبلیغاتی نیز با دستکاری ذهن، کنترل توجه ما را در اختیار دارند. یک آگهی تبلیغاتی می‌تواند شما را از خواندن این مطلب باز داشته و به تماشای تصاویری که روی صفحه نمایش کامپیوتر یا تلفن همراه ظاهر شده مشغول کند.

عوامل هیجانی: برای مثال فکری که ذهن ما را آزار می‌دهد، زیرا با رویدادهای عاطفی و هیجانی ما در ارتباط است. در این وضعیت مغز شروع به پخش صحنه‌های آشنا در ذهن ما می‌کند. موتور اصلی این انحراف فکر را باید در بخشی از مغز جستجو کرد که مسئول حفظ خاطرات است و به محضی که موقعیت پیش بیاید به محفوظات رجوع می‌کند.

طبق پژوهشی که شرکت مایکروسافت انجام داده است بیشترین میانگین کشش زمانی توجه در دنیای امروز ۸ ثانیه است. این بدان معناست که میزان تمرکز انسان از ماهی قرمز کم‌تر است. به عبارت دیگر ما در زمان حال زندگی نمی‌کنیم و این زنگ خطری برای تندرستی است.

وقت آن است که با عواملی که تمرکز ما را مختل می‌کنند برخوردی جدی داشته باشیم و خودرا برای نبردی مقاومتی آماده کنیم.

تمرکز چگونه به ما کمک می‌کند؟

از همین امروز می‌توانیم رفتارهای خود را تغییر دهیم. ما نه می‌توانیم اثرات اشتباهی را که هفته پیش مرتکب شده‌ایم خنثی کنیم و نه قادریم با فشار یک دکمه به آینده برویم تا پیامدهای رفتارهای هفته‌های بعد را تغییر دهیم.

تنها کاری که از دست‌مان برمی‌آید این است که رفتار همین لحظه خود را متحول کنیم. اما تغییر عملکرد بدون حضور کامل در "اینجا و اکنون" امکان‌پذیر نیست. وقتی با کاری که در همین لحظه در حال انجام آن هستیم به طور کامل درگیر باشیم از تمام امکانات بالقوه ذهن و مغز خود استفاده می‌کنیم و همین امر عملکردمان را بهبود می‌بخشد.

هر فردی از مدیر عامل گرفته تا ورزشکار حرفه‌ای، از مهار نیروی تمرکز برای بهبود عملکرد خود بهره می‌برد و پژوهش‌های جدید هر روز بیش از پیش بر نیروی زندگی در لحظه حال تاکید می‌کنند.

پنج فایده‌ای که تمرین تمرکز به دنبال دارد:

۱- تطبیق با محیط
تمرکز حواس علاوه بر بهبود عملکردهای‌مان انعطاف‌‌پذیری شناختی ما را نیز افزایش می‌دهد. این بدین معناست که قادر خواهیم بود در مورد مسائل به گونه‌ای متفاوت فکر کنیم که همین امر کلید دستیابی به مهارت به‌‌‌‌‌روز کردن نظام باورهای ما است. وقتی با موردی مواجه می‌شویم که باورهای پیشین ما را رد می‌کند، سریع‌تر می‌توانیم طرز فکرمان را با وضعیت جدید تطابق دهیم.

۲- روابط بهتر
پژوهشگران دریافته‌اند که تمرکز رمز رضایتمندی در روابط انسانی است. زوج‌هایی که تمرین تمرکز می‌کنند کمشکش کمتری با هم دارند، بهتر با هم ارتباط برقرار می‌کنند و به طور کل روابط سالم‌تری دارند.

۳- بهبود سلامت جسمانی
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که حتی برنامه‌های تمرکز کوتاه مدت می‌تواند تاثیر مثبتی روی مغز و عملکرد سیستم ایمنی بدن داشته باشد. تمرکز تاثیر مستقیمی بر سلامتی دارد، از جمله می‌توان به نقش آن در تعادل فشار خون و کاهش درد اشاره کرد. تمرکز حتی می‌تواند ایمنی بدن را در مقابل بیماری‌ها را بالا ببرد.

۴- افزایش قدرت ذهنی
تمرکز قدرت ذهنی را بالا می‌برد و موجب سلامت روانی می‌شود. تمرین تمرکز باعث کاهش میزان استرس و کاهش خطر بروز مشکلات روحی- روانی می‌شود.

۵- کاهش واکنش‌های هیجانی
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که تمرکز شدت احساسات ناخوشایند را کاهش می‌دهد. حتی در دوران سخت زندگی می‌توان با تمرکز در "اینجا و اکنون" از بروز هیجانات منفی جلوگیری کرد. همچنین تمرکز می‌تواند حس خودانتقادگری را کاهش دهد و ما را در بهبود گفتگوی درونی کمک کند.

تربیت ذهن و افزایش توجه برای کسب مهارت بیشتر

خبر خوب این است که تمرکز ذهنی مانند هر مهارت دیگری قابل یادگیری است. تمرکز می‌تواند به سادگی تمرکز و توجه به تنفس باشد. می‌توانیم توجه خود را به طور کامل به دم و بازدم بدهیم و هنگامی که ذهن منحرف می‌شود- که اغلب این اتفاق می‌افتد- دوباره به دم و بازدم فکر کنیم.

منابع بسیاری برای بهبود مهارت‌های تمرکز وجود دارند. اپلیکیشن‌های کامپیوتری یا شرکت در دوره‌های درمانی کوتاه مدت به ما آموزش می‌دهند با حضور در زمان حال، زندگی خود را دگرگون کنیم.

خوشبختانه تمرکز این قابلیت را دارد که به میل فرد، تحت کنترل در بیاید و به سمتی هدایت شود که واقعا حائز اهمیت است. اما آیا در دنیای امروز که این چنین پویاست و اصل اول آن بیش فعالی و انجام چند کار به طور همزمان است، می‌توان کنترل ذهن را به دست گرفت؟

پاسخ مثبت است. به شرط آن به درستی بدانیم چه می‌خواهیم انجام دهیم و از آن مهم‌تر این که در چه مواقعی کاری را برای انجام فعالیتی دیگر به حال تعلیق درآوریم.

این فن با نیروی پشتکار و مشاهده بردبارانه انحرافات تمرکزی در حین انجام کارهای روزانه قابل فراگیری است.

درد از علائم هشداردهنده بدن است. به همین دلیل مصرف داروهای مسکن بیش از سه روز توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است درد ناشی از عارضه‌ای جدی باشد. به علاوه استفاده بیش از حد از داروهای مسکن عوارض جانبی نیز به دنبال دارد.

وقتی درد چکش‌وار بر سر فرود می‌‌‌‌‌آید، وقتی دندان‌درد امان نمی‌دهد و هنگامی که کمردرد جهنم را جلوی چشم می‌آورد تنها فکر انسان رهایی هرچه سریع‌تر از این حس ناخوشایند است. در چنین مواقعی در کیف بسیاری از افراد قرص‌های مسکن یافت می‌شود.

داروهایی چون استیل سالیسیلیک اسید ASA ، پاراستامول، دیکلوفناک یا ایبوپروفن از جمله مسکن‌هایی هستند که بدون تجویز پزشک در داروخانه‌ها به فروش می‌رسند. اما آگاهی از یک نکته بسیار مهم است: این مسکن‌ها درد را موقتا التیام می‌بخشند اما علت بروز آن را درمان نمی‌کنند، به علاوه ممکن است عوارض جانبی در بر داشته باشند.

طبق آمار موسسه پژوهشی IMS استفاده از داروهای مسکن در آلمان افزایش اندکی را نشان می‌دهد. در سال ۲۰۱۵ رقمی حدود ۱۶۲ میلیون بسته داروی ضد درد "آنالگتیکا"- که نام ژنریک این داروست در داروخانه‌ها به فروش رفته است. حدود ۱۱۵ میلیون از این مقدار بدون تجویز پزشک به فروش رفته است. این میزان ۱،۴ درصد نسبت به سال ۲۰۱۴ افزایش نشان می‌دهد.

در مصرف مسکن‌ها باید چند نکته در نظر گرفته شود:

"مصرف بیش از سه روز ممنوع"

علم پزشکی مخالف این نیست که فرد هنگام بروز درد کوتاه مدت با بلعیدن یک مسکن از درد نجات پیدا کند، اما چنانچه درد ادامه یابد نباید به طور خودسرانه بیش از سه روز متوالی از مسکن‌های بدون نسخه استفاده کند.

درد یک علامت هشداردهنده است که نشان می‌دهد در یکی از نقاط بدن مشکلی وجود دارد. روی سطح پوست و یا ارگان‌های بدن سنسورهایی وجود دارند که در اصطلاح پزشکی به آن ناسی رسپتور می‌گویند. این گیرنده‌های حسی به طور بالقوه باعث انتقال پیام محرک‌های دردزا به نخاع و مغز می‌شوند و بدین طریق است که ما درد را حس می‌کنیم. گیرنده‌های درد در برابر مواد شیمیایی خاص، فشار بالا، گرما و سرما واکنش نشان می‌دهند.

"مصرف فقط هنگام بروز دردهای خفیف یا نیمه حاد"

مسکن‌های بدون نسخه برای دردهای خفیف یا نیمه حاد مجاز هستند. این داروها اگر در حد اعتدال و به طور موقت مصرف شوند قاعدتا مشکلی برای افراد سالم به وجود نمی‌آورند. با این حال افراد باید علاوه بر تعداد روزهای مصرف توجه داشته باشند که از بالاترین میزان مجاز مصرف فراتر نروند زیرا در غیر این صورت امکان بروز عوارض جانبی وجود دارد.

"امکان بروز مشکلات گوارشی"

شایع‌ترین عوارض جانبی داروهای مسکن ضد التهاب چون ASA دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن ناراحتی‌های گوارشی است. مصرف بی‌رویه این داروها ممکن است باعث ایجاد ورم معده شود و یا خطر خونریزی معده را دو تا چهار برابر افزایش دهد. علائم آن وجود خون در مدفوع یا در استفراغ است.

در چنین مواقعی پزشک مصرف هم‌زمان مسکن را به همراه داروهای محافظ معده توصیه می‌کند.

"خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی"

مصرف بالای برخی از مسکن‌ها همچون دیکلوفناک در بلند مدت خطر بیماری‌های قلبی-عروقی را افزایش می‌دهد. فردی که در معرض ابتلا به این بیماری‌هاست باید نوع مسکن را با احتیاط انتخاب کند. برای مثال افرادی که از قرص‌های کاهش دهنده فشار خون استفاده می‌کنند باید با پزشک معالج خود مشورت کنند. در چنین شرایطی باید دارویی مصرف شود که با کاهش‌دهنده‌های فشار خون سازگار باشد.

همچنین در مواردی چون بیماری‌های کلیوی و یا مشکلات کبدی مصرف برخی داروها ممنوع است. بنابراین افرادی که مبتلا به بیماری خاصی هستند باید برای مصرف مسکن‌ها حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند.

"سردردهای ناشی از مصرف دارو"

مصرف مسکن‌ها در بلند مدت ممکن است خود باعث بروز سردرد شوند به همین جهت گفته می‌شود زمانی که شخص دردمند برای تسکین خود از ضد درد‌‌ها استفاده می‌کند در یک دور باطل گرفتار می‌شود. از این رو افرادی که برای مدت طولانی از این مسکن‌ها استفاده می‌کنند باید از چنین عوارضی آگاهی داشته باشند.

و در آخر، اصلی که باید در مصرف این مسکن‌ها رعایت شود: «تا حد امکان کم و فقط به اندازه‌‌ای که لازم است مصرف شود.» بدین ترتیب از بروز مشکلات پیشگیری خواهد شد. 

مدال، ۳ نقره و ۲ برنز در چهار دوره المپیک رکوردی است که بعید است کسی بتواند به این زودی‌ها حتی به آن نزدیک شود.مایکل فلپس ۳۱ ساله در ریو توانست با پنج مدال طلا بالاتر از هر ورزشکار دیگری بایستد. او از نظر بدنی چه ویژگی‌ای دارد که اینگونه رقبایش را مغلوب می‌کند.

. پاهای کوتاه‌تر؛ بالاتنه بلند او تناسبی با قد ۱۹۳ سانتیمتری او ندارد و متناسب کسی با قد ۲۰۷ سانتیمتر است و پایین تنه‌اش متناسب کسی با قد زیر ۱۸۰ سانتیمتر است. بنابراین بالا تنه‌اش که موتور حرکت اوست به او کمک می‌کند دستانش را با قدرتی بیشتری حرکت دهد و پاهای کوتاه‌تری را با خود بکشد.

 

۲. دستان بلندتر؛ به طور معمول اندازه از سر یک دست تا دست دیگر در صورتی که دست‌ها باز باشند، حدودا اندازه قد انسان است. اما این اندازه در بدن مایکل فلپس ۲۰۴ سانتیمتر است، یعنی ۱۱ سانتیمتر بلندتر از اندازه معمول.

۳. مفصل‌های نرم‌تر؛ انعطاف بیش از اندازه در مفصل‌های او از جمله آرنج‌ها و زانوها به او این امکان را می‌دهد که بتواند دست‌هایش بالاتر ببرد و زاویه پا زدنش را بیشتر کند.

۴. خستگی کمتر؛ ثابت شده که بدن فلپس ۵۰ درصد کمتر از رقبایش اسید لاکتیک تولید می‌کند. اسید لاکتیک کمتر موجب می‌شود که خستگی کمتری در بدن ایجاد شود؛ عامل دیگری که در یک روز بتواند در چند مسابقه پیاپی قهرمان شود.

۵. چرخش بیشتر؛ انعطاف در مفصل‌های قوزک پا به او این امکان را می‌دهد که نسبت به شناگران دیگر ۱۵ درجه بیشتر پایش را بچرخاند.

نکات دیگر

شماره پای کسی هم قد فلپس حدود ۴۶ است اما شماره پا او ۵۰ است، بنابراین پاهای او مانند پارو عمل می‌کند.

اندازه شش‌های او بیش از حد معمول است و می‌تواند هوای بیشتری در آن ذخیره کند.

انعطاف بدن او کمک می‌کند شروع بهتری داشته باشد و در برگشت‌ها بهتر سالتو بزند.

چربی کم بدن او کمک می‌کند سریع‌تر و راحت‌تر سرعت بگیرد.

بسیاری از افراد گاه از سردی دست و پا شکایت می‌کنند، مخصوصا وقتی هوا سرد می شود. ولی سردی دست ها و پاها در برخی افراد که همیشه دچار این مشکل هستند مربوط به سرما نیست و می‌تواند نشان‌دهنده پایین بودن فشار خون باشد.

وقتی صحبت از فشار خون می‌شود، اغلب هشدارها متوجه خطرات و پیامدهای بالا بودن آن است. زیرا فشار خون بالاتر از۱۴۰/۹۰ میلیمتر جیوه خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می‌دهد.

با این حال افرادی هم هستند که از پایین بودن فشار خون رنج می‌برند. طبق آمار در آلمان ۳ تا ۵ میلیون افراد به این عارضه مبتلا هستند. افت فشار خون اکثرا بی‌ضرر است اما در برخی موارد ممکن است نشان‌دهنده اختلالی جدی باشد.

طبق داده‌های سازمان بهداشت جهانی فشار خون زیر ۱۰۰/۶۰ در زنان و ۱۱۰/۷۰ در مردان پایین محسوب می‌شود و پزشک باید علت این عارضه را به دقت بررسی کند و دریابد که آیا پایین بودن فشار نتیجه یک اختلال ارگانیک است و یا موقت و گذراست.برای مثال ممکن است افت فشار خون ناشی از کم‌کاری غده تیروئید و یا نارسایی قلبی باشد.

انواع افت فشار خون

فشار خون پائین به خودی خود بیماری محسوب نمی‌شود. کسانی که به افت فشار خون مبتلا هستند در موقعیت‌های خاص که دچار سرگیجه و یا وزوز گوش می‌شوند و یا خسته هستند و دست و پای سرد دارند به این عارضه در خود پی‌می‌برند.

پزشکان افت فشار را به سه گونه تنظیمی، مزمن و اپیزودیک تقسیم بندی کرده‌اند. افت فشار تنظیمی هنگام تغییر فیزیکی سریع صورت می‌گیرد، برای مثال هنگامی که بدن از حالت دولا یا نشسته سریعا به حالت ایستاده تغییر حالت بدهد. در این حالت ممکن است شخص دچار سرگیجه شود. منظور از افت فشار مزمن یا اپیزودیک اختلال در سیستم گردش خون است که در این حالت شخص دچار ضعف حافظه یا خستگی سریع می‌شود.

افراد مسن باید بیش از همه افت فشار خون را جدی بگیرند چرا که ممکن است این عارضه در این افراد موجب لغزش و زمین خوردن و شکستگی استخوان شود.

درمان فشار خون پائین

فشار خون پائین در بیشتر موارد درمان دارویی ندارد. به جای آن بیشتر از روش‌های خوددرمانی استفاده می‌شود. استفاده از جوراب واریس می تواند به بهبود جریان خون و گردش خون و در نتیجه افزایش فشار خون کمک کند. با این حال قبل از استفاده از این جوراب ها باید پزشک مشورت شود.
تحرک نیز می‌تواند در موارد بروز افت فشار خون به تسریع گردش خون کمک کند. شخص مبتلا می‌تواند صبح‌ها پیش از برخاستن در حالت درازکش پا‌دوچرخه بزند. درغیر این صورت ممکن است حین برخاستن چشمش سیاهی برود یا دچار سرگیجه شود. به طور کل افرادی که افت فشار خون دارند باید موقع برخاستن از جا احتیاط کنند و آهسته بلند شوند.

ورزش‌های هوازی چون پیاده ‌روی، دوچرخه‌سواری و اسکی به بهبود فرد دچار افت فشار خون کمک می‌کند. همچنین تناوب بین دوش آب گرم و سرد سیستم قلبی- عروقی را تحریک کرده و به گردش خون کمک می‌کند.

چنانچه گرفتن دوش سرد ناخوشایند است می‌توان پاها را با آب‌گرم و بلافاصله آب سرد شستشو داد. البته همیشه در این مورد باید با پزشک معالج مشورت کرد زیرا تناوب بین دوش آب گرم و سرد برای مبتلایان به برخی بیماری‌های عروقی مضر است.

یک مرد فرانسوی به نام فردریک دزنار می‌خواهد کارفرمای سابقش را به دادگاه بکشد، با این استدلال که کارش "بیش از حد حوصله‌سربر" بوده و او را به "مرده متحرک" بدل کرده. آقای دزنار مدیر یک شرکت فعال در حوزه عطر بوده و سالی ۸۰ هزار یورو حقوق می‌گرفته. او معتقد است شغل سابقش آن‌قدر کسالت‌بار بوده که زندگی حرفه‌ایش را نابود کرده و به همین خاطر باید ۳۶۰ هزار یورو خسارت بگیرد.

استیو کاستر که زمانی بازاریاب بیمه بوده معتقد است می‌شود. می‌گوید: "نمی‌دانید چقدر کسالت‌بار بود. از فکر اینکه دوشنبه صبح باید دوباره سر کار بروم مریض می‌شدم. همه چیز یکنواخت بود: همان مسیر رفت‌وآمد، همان آدم‌ها، همان ناهار، همان صندلی که هر صبح رویش می‌نشینی."

آقای کاستر ۴۷ ساله است. به‌عنوان بازاریاب بیمه سالی ۴۰ هزار پوند می‌گرفته. می‌گوید هر کار می‌توانسته می‌کرده که از این یکنواختی فرار کند: "گاهی می‌رفتم توی مستراح می‌نشستم. اگر کسی چای می‌خواست سریع می‌رفتم برایش می‌آوردم. پشت مونیتور قایم می‌شدم و پرونده‌ها را دورم می‌ریختم انگار که سرم شلوغ است. اما در واقع هیچ کار نمی‌کردم."

او ۱۷ سال به همین شکل ادامه می‌دهد و سرانجام افسرده می‌شود.

می‌گوید: "قشنگ یادم است یک روز صبح بیدار شدم و نمی‌توانستم از تخت بیرون بیایم. نمی‌شد. زنگ زدم به رئیسم و گفتم 'من امروز نمی‌آیم'. پرسید چرا، گفتم 'نمی‌توانم'. حتی آن‌قدر برایم مهم نبود که بهانه بتراشم. وضع کارم طوری بود که روی رابطه‌ام هم اثر منفی گذاشته بود. انگار می‌خواستم عمدا همه چیز را خراب کنم. مشروب هم زیاد می‌خوردم. در نهایت رفتم پیش مشاور."

دکتر سندی مان که متخصص ملالت است، می‌گوید مشکل حوصله‌سررفتگی در کار مشکلی فراگیر و برای بسیاری "منبع جدی استرس" است.

او به تحقیقی که طی ۲۴ سال در مورد ۷۰۰۰ کارمند دولت بریتانیا انجام شده اشاره می‌کند و می‌گوید ملال ممکن است پیامدهایی ناگوار از جمله کم شدن طول عمر داشته باشد. (بین نمونه‌های تحقیق و در دوره ۲۴ ساله تحقیق، احتمال مرگ آنها که کارشان خیلی ملال‌آور بوده بیش از دیگران بوده.)

دکتر مان توضیح می‌دهد که منظور این نیست که آدم از ملال می‌میرد، اما ممکن است زودتر بمیرد چون اغلب برای فرار از آن به غذای ناسالم، الکل، مواد مخدر یا "کارهای پرخطر" روی می‌آورد.

در عین حال دکتر مان معقتد است حوصله‌سررفتگی گاه می‌تواند به خلاقیت کمک کند. او حتی بر همین مبنا کتابی نوشته به نام "چرا ملال خوب است" – و البته تاکید می‌کند که ملال درازمدت و شدید بحثی دیگر است.

دکتر مان می‌گوید پرونده فردریک دزنار فرانسوی پرونده مهمی است چون ممکن است باعث شود سازمان‌ها مسئله ملال را جدی‌تر بگیرند – همان‌طور که بعد از مدت‌ها استرس تأثیر مخرب آن را جدی گرفتند.

آن‌طور که ویناند فان تیلبورگ، استاد روان‌شناسی کینگز کالج لندن، می‌گوید، روان‌شناس‌ها "ملال" را بیماری نمی‌دانند – هرچند از قدیم می‌دانسته‌اند که مایه عذاب شدید است. آقای فان تیلبپرگ به سخن معروف اریش فروم، روان‌شناس آلمانی، اشاره می‌کند که می‌گفت جهنم "جایی است که همیشه حوصله‌ات سر رفته باشد."

هپاتیت به کبد حمله می‌کند و در بدترین حالت می‌تواند به التهاب شدید کبد (سیروز) یا سرطان کبد منجر شود. اما انواع مختلف هپاتیت یکسان نیستند.

هپاتیت A

بیماری هپاتیت A بوسیله ویروس هپاتیت A ایجاد می‌شود. هپاتیت A می‌تواند به التهاب کبد منجر شود اما معمولا تبدیل به یک بیماری مزمن نمی‌شود. در برخی از موارد، بیماران حتی بدون درمان بهبود می‌یابند. این ویروس اغلب از طریق تماس با آب یا غذای آلوده و همچنین از طریق تماس با مدفوع یا با انسان مبتلا به هپاتیت A انتقال می‌یابد.

ویروس هپاتیت A در سراسر جهان شیوع دارد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) شمار افرادی که سالانه به هپاتیت A مبتلا می‌شوند را حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر تخمین زده است. بخش بزرگی از جمعیت مبتلایان به هپاتیت A در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند. شرایط بهداشتی نامطلوب، نبود تصفیه‌خانه‌های آب و امکانات بهداشتی دیگر از دلایل اصلی گسترش این ویروس در مناطق محروم است. خبر خوب در این ارتباط این است که واکسن هپاتیت A کشف شده است و افراد می‌توانند به خصوص پیش از سفر به مناطقی که این بیماری در آن‌ها شیوع دارد خود را در مقابل این ویروس ایمن سازند.

هپاتیت B

شما می‌توانید خود را با یک واکسن در برابر این نوع بسیار خطرناک از هپاتیت ایمن کنید. هپاتیت B می‌تواند به مرگ منجر شود. حدود ۲۴۰ میلیون نفر در سراسر جهان از هپاتیت B مزمن رنج می‌برند و هر سال حدود ۶۰۰ هزار نفر جان خود را بر اثر این بیماری از دست می‌دهند.

این ویروس از طریق خون یا دیگر ترشحات بدن فرد آلوده به بیماری منتقل می‌شود. این بیماری معمولا به التهاب مزمن کبد و سپس به سیروز (التهاب شدید کبد) یا سرطان کبد می‌انجامد.

هپاتیت C

هپاتیت C می‌تواند به اندازه هپاتیت B کشنده باشد. با این حال، گاهی اوقات روند پیشرفت این بیماری بسیار کند است و در نهایت فقط به یک عفونت حاد تبدیل می‌شود. اما هپاتیت C از هپاتیت B خطرناک‌تر است زیرا هنوز هیچ واکسنی برای آن وجود ندارد. بسیاری از مردم ناقل ویروس هپاتیت C هستند بدون آن‌که به این موضوع آگاه باشند. این بیماری در بیشتر موارد از راه خون انتقال می‌یابد.

ویروس هپاتیت C در سال ۱۹۸۸ کشف شد و دانشمندان آن را "ویروس-غیر-A-غیرB-" نامیدند. در آن زمان، امکان تشخیص وجود این ویروس در خون‌های اهدایی وجود نداشت. به همین دلیل بسیاری از مبتلایان به این بیماری کسانی هستند که به آن‌ها خون آلوده تزریق شده است. امروزه شایع‌ترین راه انتقال این نوع هپاتیت از طریق سرنگ آلوده به خصوص میان افراد دچار اعتیاد است. این بیماری سالانه ۳۵۰ هزار نفر را در جهان به کام مرگ می‌کشد.

آزمایش‌های اخیر درباره درمان هپاتیت C با داروهای ضد ویروسی بسیار امیدوارکننده‌اند. در چندین مورد، وضعیت بیمارانی که درمان طولانی مدت دریافت کرده‌اند به شکل قابل توجهی بهبود یافته است.

هپاتیت D

تنها کسانی به هپاتیت D مبتلا می‌شوند که پیشتر ویروس هپاتیت B وارد بدنشان شده باشد. این ویروس بر روی سطح پروتئینی ویروس هپاتیت B رشد می‌کند. بنابراین فردی که واکسن هپاتیت B را زده باشد در مقابل هپاتیت D نیز ایمن است.

هپاتیت E

این نوع از هپاتیت بخصوص در جنوب شرقی آسیا دیده می‌شود و اغلب در طول فصل "بادهای موسمی" (Monsoon) یا با جاری شدن سیل شیوع می‌یابد. ویروس هپاتیت E از طریق آب آلوده و حتی حیوانات انتقال پیدا می‌کند. این بیماری می‌تواند بسیار شدید‌تر از هپاتیت A ظاهر شود و بسته به سرعت و کیفیت درمان حتی مرگبار باشد. هپاتیت E برای زنان باردار بسیار خطرناک است. در کشور چین استفاده از واکسن هپاتیت E از سال ۲۰۱۲ مجاز اعلام شده است.

گرفتگی عضلانی، انقباض ناگهانی و غیرارادی یک یا چند عضله از بدن شما می‌باشد. آیا تا به حال به هنگام شب با یک حالت گرفتگی ناگهانی و دردناک ماهیچه در دست و پای خود از خواب بیدار شده‌اید یا با این حالت در هنگام راه رفتن یا دویدن متوقف شده‌اید؟ می‌دانید که گرفتگی عضلانی موجب پدید آمدن درد آزاردهنده‌ای می‌شود؟!

گرچه عموماً این گرفتگی‌های عضلانی بی‌ضرر هستند، اما ماهیچه ها را تحت تاثیر قرار داده و نمی توان به طور موقت از آنها استفاده کرد. انجام ورزش‌های طولانی مدت یا کارهای سخت فیزیکی خصوصاً در آب و هوای گرم، ممکن است منجر به گرفتگی عضلانی شود. شما معمولاً می‌توانید گرفتگی عضلانی را در خانه و با اقدامات مراقبتی خود درمان نمایید.

نشانه ها

اغلب گرفتگی‌های عضلانی در ماهیچه‌های پا ایجاد می‌شوند، خصوصاً در عضلات ناحیه ساق پا. علاوه بر درد ناگهانی و تند وتیز، ممکن است توده سفتی از بافت ماهیچه‌ای را نیز زیر پوست خود حس کرده یا آن را ببینید.

علت

استفاده بیش از حد از یک ماهیچه، کم‌آبی، کشش ماهیچه، یا حتی به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت قرار گرفتن می‌تواند منجر به گرفتگی عضلانی شود. هر چند در بسیاری از موارد علت دقیق ایجاد گرفتگی عضلانی مشخص نمی‌باشد. گرچه بسیاری از گرفتگی‌های عضلانی بی‌ضرر هستند اما در برخی موارد هم ممکن است بدلیل موقعیت‌های پزشکی اتفاق بیفتد مانند:

ذخیره ناکافی خون:

تنگ شدن سرخرگ‌هایی که خون را به پاهای شما می‌رسانند (آرترواسکلروزیس عروق اندام‌های انتهایی) نیز می‌توانند دردی شبیه به درد گرفتگی عضلانی را در پاهای شما به هنگام ورزش ایجاد کنند که معمولاً این گرفتگی‌ها به زودی بعد از اتمام ورزش و فعالیت های بدنی از بین می‌روند.

به هم‌فشردگی اعصاب:

به هم‌فشردگی اعصاب در ستون فقرات(تنگی مهره‌های کانال کمر) نیز می‌تواند دردی شبیه به درد گرفتگی عضلانی در پاهای شما ایجاد کند. معمولاً هر چه بیشتر راه بروید درد تشدید می‌شود. راه رفتن در حالتی که کمی به سمت جلو خم شده‌اید، ممکن است شدت علایم را در شما بهبود بخشد یا آن را به تاخیر بیاندازد.

کاهش و تخلیه ذخایر معدنی:

مقادیر خیلی اندک املاح پتاسیم، کلسیم یا منیزیم در رژیم غذایی شما می‌تواند علت گرفتگی عضلانی در پای شما باشد. داروهای ادرارآور یا مدر(دیورتیک‌ها) و تجویز داروهایی که اغلب در بیماری افزایش جریان خون توصیه می‌شوند نیز، می‌توانند منجر به کاهش این مواد معدنی گردند.

عوامل خطر

عواملی که می‌تواند موجب افزایش خطر گرفتگی‌های عضلانی شود شامل موارد زیر است:

سن:

افراد مسن و سالخورده، توده عضلانی خود را از دست می‌دهند، بنابراین عضلات و ماهیچه‌های باقیمانده در آنها به راحتی خسته می‌شوند، این امر می‌تواند احتمال خطر گرفتگی‌های عضلانی را افزایش دهد.

کم‌آبی:

ورزشکارانی که در حین تمرین در آب و هوای گرم خسته و کم‌ آب می‌شوند، اغلب دچار گرفتگی‌های عضلانی می‌شوند.

حاملگی:

گرفتگی‌های عضلانی در طول دوران حاملگی بیشتر شایع می‌باشد.

موقعیت‌ها و شرایط پزشکی:

اگر شما مبتلا به بیماری دیابت یا اختلالات اعصاب، کبد یا تیروئید هستید، ممکن است بیشتردر معرض ابتلاء به گرفتگی‌های عضلانی قرار بگیرید.

آمادگی برای ویزیت پزشک

اگر بطور مکرر دچار گرفتگی‌های عضلانی می‌شوید و با اقدامات خود درمانی از بین نمی‌روند، قرار ملاقاتی با پزشک خود داشته باشید. وقتی نزد پزشک می‌روید، صورتی از اطلاعات پزشکی کلیدی خود را تهیه کنید، شامل هر گونه آلرژی یا موقعیت‌های پزشکی، و نیز اسامی تمامی داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را نیز یادداشت کنید.

پزشک احتمالاً سوالاتی را از شما می‌پرسد که به او در تصمیم گیری جهت اینکه از شما آزمایشاتی به عمل آورد یا به پزشک متخصص ارجاعتان دهد کمک می‌کند.

برای اینکه بهترین نتیجه را از وعده ملاقات با پزشکتان داشته باشید از پیش جواب این سوالات را در نظر داشته باشید:

• چه وقت برای اولین بار دچار گرفتگی عضلانی شدید؟
• تناوب و شدت گرفتگی‌های عضلانی در شما چگونه می‌باشد؟
• آیا مورد به‌خصوصی موجب گرفتگی عضلانی در شما شده است مانند انجام ورزش و فعالیت ملایم یا شدید؟
• آیا وقتی در حالت استراحت هستید دچار گرفتگی عضلانی می‌شوید؟
• آیا با کشش و منبسط کردن گرفتگی عضلانی شما تسکین داده می‌شود؟
• آیا علائم دیگری مانند ضعف عضلانی، درد یا این احساس که یک پا یا دست یاعضوی از بدنتان به خواب برود را دارید؟
• آیا کسی از اقوام نزدیک خونی شما سابقه ابتلاء به گرفتگی عضلانی را دارند؟
• آیا متوجه هیچگونه تغییری در ادرارتان پس از انجام ورزش و فعالیت بدنی شده‌اید؟
• آیا از داروهای recreational یا افزایش حجم عضلانی ورزشی استفاده ‌می‌کنید؟

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

معمولاً گرفتگی‌های عضلانی به خودی خود از بین می‌روند و به ندرت آنقدر جدی هستند که نیاز به مراقبت‌های خاص پزشکی داشته باشند، چنانچه گرفتگی عضلانی شما شامل موارد زیر بود سریعاً به پزشک مراجعه کنید:

• ایجاد ناراحتی طاقت فرسا و شدید.
• تورم ناحیه پا، قرمزی یا تغییرات پوستی.
• ضعف عضلانی پا.
• درد وگرفتگی عضلانی پا که بارها و بارها و بطور مکرر اتفاق بیافتد.
• با مراقبت های اولیه در منزل بهبود نیابد.
• همراه با ورزش شدید اتفاق بیفتد.

درمان دارویی

شما معمولاً می‌توانید گرفتگی‌های عضلانی را با اقدامات خود در منزل درمان نمائید.
پزشک می‌تواند تمرینات ورزشی کششی را که شدت گرفتگی‌های عضلانی را کاهش می‌دهد به شما آموزش می دهد.

اینکه اطمینان داشته باشید بدنتان هیچگاه دچار کم‌آبی نشود نیز کمک بزرگی به این امر می‌کند.
در مورد گرفتگی‌های عضلانی که دوباره عود می‌کنند و باعث مختل گردیدن خواب شما می‌شوند، شاید نیاز باشد که پزشکتان داروهایی برای شل کردن ماهیچه‌هایتان تجویز کند.

سایر درمان‌ها:

مصرف مکمل‌های ویتامین ب کمپلکس برای کمک به کنترل گرفتگی‌های عضلانی پا، توسط برخی پزشکان توصیه می‌شود. هر چند تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

نکات اساسی درمان

اگر دچار گرفتگی عضلانی می‌شوید، انجام اعمال زیر می‌تواند تسکین‌دهنده باشد:

کشش و ماساژ:

ماهیچه و عضله منقبض شده را کشیده، منبسط کنید، سپس آن را به آرامی مالش دهید تا آزاد و شل شود. در مورد گرفتگی ماهیچه ساق پا ، وزن خود را بر روی پای منقبض شده قرار دهید و زانوی خود را به آرامی خم کنید. اگر قادر به ایستادن نیستید در حالیکه پای منقبض خود را باز کرده‌اید بر روی زمین یا صندلی بنشینید.

سعی کنید راس پای آسیب دیده خود را در همان حالی که پای شما همچنان راست و مستقیم باقی مانده است، به سمت سر خود بالا بکشید. این حالت به برطرف شدن گرفتگی عضلات عقب ران شما نیز کمک می‌کند. برای گرفتگی عضلات ماهیچه چهار سر جلوی پا نیز از یک صندلی استفاده کنید، در حالیکه محکم بر روی آن نشسته‌اید، سعی کنید پای آسیب دیده خود را به سمت باسن خود بکشید.

استفاده از گرما یا سرما:

از یک حوله گرم یا تشک برقی بر روی ماهیچه‌های سفت و گرفته خود استفاده کنید.
دوش گرفتن با آب گرم یا جریان آب گرم بر روی ماهیچه منقبض شده نیز می‌تواند موثر باشد.
ماساژ دادن ماهیچه منقبض شده با یخ نیز می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

پیشگیری

اقدامات زیر می‌تواند به جلوگیری از گرفتگی‌های عضلانی کمک کند:

از کم‌آبی پرهیز کنید:

در طول روز مقادیر زیادی آب و مایعات بنوشید. این مقدار به آنچه که می‌خورید، جنسیت، میزان فعالیت، آب و هوا، میزان سلامتی، سن و هر گونه دارویی که مصرف می‌کنید دارد.

مایعات به ماهیچه‌های شما کمک می‌کند که منقبض شده و سپس به حالت آرامش خود برگردند. همینطور سلول‌های ماهیچه‌ای را پرآب نگاه داشته و از تحریک‌پذیری آنها جلوگیری می‌کند.

در فواصل زمانی مشخص و در طول فعالیت، مصرف مایعات را جهت تامین ذخایر مایعات بدن فراموش نکنید و به نوشیدن آب و مایعا ت دیگر بعد از اتمام فعالیت ها نیز ادامه دهید.

ماهیچه‌های خود را منبسط کنید:

زمانیکه می‌خواهید ازماهیچه خود برای یک مدت طولانی استفاده کنید، قبل و بعد از آن، به خوبی ماهیچه را منبسط کرده و آن را بکشید.

اگر به هنگام شب دچارعارضه گرفتگی عضلانی در پای خود می‌شوید، قبل از اینکه بخوابید پای خود را منبسط و شل نمایید. ورزش‌های سبک مثل پا زدن برروی یک دوچرخه ثابت برای چند دقیقه قبل از زمان خواب، می‌تواند به جلوگیری از گرفتگی عضلانی به هنگام خواب کمک کند.

پژوهشی جدید می‌گوید مکیدن انگشت یا جویدن ناخن در کودکی می‌تواند دلیل مقاومت بدن در برابر آلرژی‌ها باشد. این تحقیق نظریه‌ای را تقویت می‌کند که می‌گوید بدن کودکان رشدیافته در محیط آلوده، نسبت به آلرژی‌ها مقاوم‌تر است.

مکیدن شست یا جویدن ناخن از عادت‌های کودکانه‌ای نیست که مورد علاقه والدین باشد. این عادت‌ها اما به احتمال در تقویت سلامت کودکان مؤثر هستند. بر پایه یک پژوهش درازمدت دانشمندان نیوزیلندی، بدن کودکانی که شست خود را می‌مکند یا ناخن خود را می‌جوند در مقایسه با کسانی که در کودکی این عادت‌ها را کنار می‌گذارند، در برابر آلرژی‌ها به مراتب مقاوم‌تر است.

نتیجه‌ این پژوهش در نشریه تخصصی ""Pediatrics آمریکا منتشر شده است.

به اعتقاد دست‌اندرکاران، نتایج این تحقیق احتمال درستی نظریه‌ای را تقویت می‌کنند که بر اساس آن انسان‌های رشدکرده در محیط آلوده‌تر، در برابر آلرژی‌ها مقاومترند. بر این اساس، آلودگی‌ها ممکن است در پی مکیدن شست یا جویدن ناخن وارد بدن کودک شوند.

بنا بر پژوهش یادشده، در میان بیش از هزار فرد ۱۳ ساله، ۴۹ درصد کسانی که در کودکی نه ناخن جویده و نه شست مکیده بودند، دست‌کم به یک محرک واکنش آلرژیک نشان داده‌اند. در میان آزمایش‌شوندگانی که در کودکی به یکی از این دو عادت داشته‌اند، ۳۸ درصد واکنش آلرژیک نشان داده‌اند؛ در میان آنهایی که در کودکی هم ناخن می‌جویده‌اند و هم شست می‌مکیده‌اند، تنها ۳۱ درصد به آلرژی مبتلا هستند.

سرپرست تیم پژوهشی از دانشگاه اُتاگو نیوزیلند معتقد است: «نتایج پژوهش این نظریه را تقویت می‌کند که ارتباط با میکروب‌ها در سنین پایین احتمال ابتلا به آلرژی را تحدید می‌کند.» باب هنکوکس در عین حال به نکته مهمی اشاره می‌کند: در بررسی‌ها تنها پوست افرادِ موردِ آزمایش رصد شد؛ در گونه‌ای از آلرژی‌ها – مانند التهاب آلرژیک مخاط بینی – که در آنها نشانه‌های آلرژی تنها روی پوست پدیدار نمی‌شوند، در همه افراد مورد آزمایش – چه کسانی که ناخن می‌جویدند و شست می‌مکیدند و چه دیگران – درصد ابتلا به آلرژی یکسان بود.

مبتکران این پژوهش یادآوری می‌کنند: «ما نمی‌گوییم کودکان را بایست به در پیش گرفتن چنین عادت‌هایی ترغیب کرد، زیرا میزان واقعی تأثیر مثبت این عادت‌ها بر سلامتی هنوز مشخص نیست».

پژوهشگران در این تحقیق هزار و ۳۷ کودک پنج، هفت، ۹ و یازده ساله را به گروه‌هایی که شست می‌مکند، ناخن می‌جوند یا هیچ‌یک از این عادت‌ها را ندارند، تقسیم کرده و آنها را زیر نظر گرفتند. زمانی که کودکان به ۱۳ سالگی رسیدند، از نظر ابتلا به آلرژی آزمایش شدند. آزمایش در سن ۳۲ سالگی تجدید شد.

گاستریت یا التهاب لایه مخاطی معده از موذی‌ترین بیماری‌های دستگاه گوارش است که در درازمدت ممکن است به زخم معده و در نهایت به سرطان بیانجامد. اما نکاتی وجود دارد که رعایت آن می‌تواند از پیشروی بیماری جلوگیری کند.

دستگاه گوارش ما گاه تحت تاثیر عواملی چون خشم، فشار روانی و یا رفتارهای غذایی مانند خوراکی‌های تند و نوشیدن بیش از اندازه الکل و قهوه واکنش نشان می‌دهد. این ناراحتی با تهوع، درد در بخش فوقانی شکم یا احساس کسالت بروز می‌کند. حتی امکان مشکلات گوارشی چون اسهال نیز وجود دارد. این‌ها می‌توانند از نشانه‌های التهاب دیواره یا ورم معده باشند.

اغلب افراد با بروز این ناراحتی‌ها به داروخانه می‌روند و بعد از مشاوره داروهای مجاز بدون نسخه پزشک را خریداری و استفاده می‌کنند. ممکن است گاهی استفاده از این داروها برای تسکین درد کافی باشد اما نمی‌توان به خوددرمانی بسنده کرد. اگر این ناراحتی‌ها بیش از دو هفته به درازا بکشند و یا ناگهانی بروز کنند، باید به پزشک مراجعه شود.

پزشک پرسش‌هایی در باره رفتارهای غذایی و شیوه زندگی از بیمار می‌پرسد. از بخش فوقانی شکم او سونوگرافی می‌کند و برای تشخیص دقیق‌تر بیماری واکنش‌های معده را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد.

گونه‌های مختلف بیماری

ورم حاد معده (گاستریت حاد) با خوردن غذای آلوده، نوشیدن الکل و برخی داروها آشکار می‌شود و زود نیز فروکش می‌کند.

ورم مزمن معده (گاستریت مزمن) به گونه‌ای دیگر پیشروی می‌کند. نخست هیچ نشانه‌ای ندارد و سپس موذیانه گسترش می‌یابد. ممکن است علائم هشداردهنده‌ای چون درد در بخش فوقانی شکم، نفخ، بوی بد دهان و احساس سنگینی شدید در معده آشکار شود. انواع مختلف ورم مزمن معده را با گونه‌های آ، بی‌ و سی متمایز می‌کنند.

ورم معده نوع B از دیگر گونه‌ها شایع‌تر است. این گونه از طریق هلیکوباکتر پیلوری که گونه‌ای از باکتری هلیکوباکتر است ایجاد می‌شود. این باکتری در معده اغلب خود را با علائمی خفیف و گذرا به صورت تهوع، درد شکمی، اسهال و بی‌اشتهایی نشان می‌دهد.

گاه نیز هیچگونه علائمی ندارد. اما گاه نیز مکانیسم دفاعی معده را ضعیف کرده و موجب عفونت دیواره معده می‌شود. در این صورت چنانچه به موقع مداوا انجام نشود ممکن است به زخم معده یا سرطان منجر شود. درمان با مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت دو تا سه هفته صورت می‌گیرد.

ورم معده نوع A شیوع کمتری نسبت به نوع B دارد و التهاب خودایمن نیز نامیده می‌شود و علت آن حمله پادتن‌ها (آنتی‌‌بادی‌ها) به سلول‌‌های دیواره معده است. در این موارد باید از داروهای ضد اسید معده استفاده شود.

ورم معده نوع C در اثر التهاب شیمیایی داروهای مسکن حاوی آسپرین یا ایبوپروفن (ایبوبروفن) به‌ وجود می‌آید. کسانی که از این داروها استفاده می‌کنند باید با پزشک خود مشورت کنند.

افرادی که مبتلا به نوع پیشرفته التهاب معده هستند باید به طور مرتب زیر نظر پزشک معالج خود باشند زیرا در برخی موارد خطر ابتلا به سرطان نیز وجود دارد. تشخیص هر چه زودتر تومورهای سرطانی امکان درمان به موقع را افزایش می‌دهد.

به طور کل توصیه می‌شود افراد کمتر در معرض استرس قرار گیرند، رژیم غذایی کم‌چرب داشته باشند و تعداد وعده‌های غذایی کوچک و کم حجم را در طی روز افزایش دهند.

کارشناسان دانشگاه دورهام بریتانیا و ییواسکیلا فنلاند واکنش افراد را به شنیدن موسیقی اندوهناک مورد مطالعه قرار داده‌اند. به گفته تیم پژوهش نتایج این بررسی‌ها می‌تواند تغییرات مهمی در روش‌های موسیقی‌درمانی ایجاد کند.

پژوهشی درباره تاثیر موسیقی اندوهناک بر شرایط روانی و احساسی افراد نشان می‌دهد این نوع موسیقی می‌تواند باعث ایجاد تسکین، شادی و درد در افراد مختلف شود. دانشمندان تشخیص داده‌اند که دلیل تغییر حال افراد هنگام گوش دادن به موسیقی اندوهناک وابسته به تجربیات پیشین آن‌هاست که با شنیدن این نوع موسیقی گره خورده است.

بیشتر شرکت‌کنندگان در این پژوهش بر طبیعی بودن احساس درد و اندوه تاکید کرده‌اند که به گفته کارشناسان دقیقا همین پدیده است که باعث بهتر شدن روحیه افراد با شنیدن موسیقی غم‌انگیز می‌شود. گوش دادن به موسیقی اندوهناک در برخی افراد صرفا به خاطر خوشایند بودن موسیقی و در برخی با زنده کردن خاطرات و یادها بر روحیه آن‌ها تاثیر مثبت می‌گذارد . بخش قابل توجهی از آزمایش‌شدگان بر ارتباط موسیقی غمگین با تجربیات تلخ زندگی همچون از دست دادن نزدیکان و یا جدایی تاکید کرده‌اند.

توماس ارولا از دانشگاه دورهام در این‌باره می‌گوید: «نتایج این پژوهش به ما این امکان را می‌دهد تا راه‌هایی را که به افراد در تغییر روحیه آن‌ها با استفاده از موسیقی کمک ‌می‌کند، شناسایی کنیم و در نهایت این آموخته‌ها را در بخش توان‌بخشی و موسیقی‌درمانی برای آرامش بخشیدن، شاد کردن و یا آسایش افراد به کار گیریم.» او افزود: «این یافته‌ها همچنین به ما در درک رابطه متناقض میان احساسات منفی و ایجاد لذت در افراد با فعالیت‌هایی چون داستان‌خوانی و کارهای هنری کمک کند.»

تسکین، شادی و درد

در جریان این بررسی‌های گسترده تا کنون سه دسته واکنش به شنیدن موسیقی اندوهناک شناسایی شده‌اند: تسکین، شادی و درد. این پژوهش میان سن و جنسیت افراد با مسئله لذت بردن از اندوه ارتباطی را نشان نداده است. با این وجود علاقه و یا شناخت عمیق از موسیقی می‌تواند باعث افزایش لذت ‌شود.

گفته‌های شرکت‌کنندگان مسن‌تر از تجربیاتشان در این پژوهش حاکی از تاثیر قوی موسیقی بر تسکین اندوه در این گروه است در حالیکه نتیجه شنیدن موسیقی غم‌انگیز در زنان و جوانان بیشتر تخلیه احساسات منفی است.

هنا ریکا پلتولا از دانشگاه ییواسکیلا می‌گوید: «به نظر می‌آید که شنیدن موسیقی غمگین دو نوع تجربه لذت‌بخش را در افراد به برانگیزد. در تمام این تجربیات اما این موسیقی است که منبع اصلی بروز این تجربیات است.» 

در دوره مفرغ ( عصر برنز) دانش بیهوشی وجود نداشت، ولی این سبب نشد که در روسیه از سوراخ‌کردن جمجمه و جراحی مغز ابایی داشته باشند. جالب این که شماری از افرادی که این گونه جراحی شده‌اند جان سالم به در برده‌اند.

گروهی از مردم‌شناسان آلمانی و روسی در جنوب روسیه شماری جمجمه یافته‌اند که همگی یک شاخصه مشترک دارند‌: در اکثر آنها سوراخی در قسمت بالایی پشت سر دیده می‌شود.

بنا بر داده‌های موسسه باستان‌شناسی آلمان، ۱۳ جمجمه یافت‌شده همگی متعلق به عصر مفرغ (عصر برنز) هستند و سوراخ آنها همگی در نقطه واحدی قرار دارد که از انجام یک عمل جراحی خبر می‌دهد.

ریاست تیم آلمانی در این تحقیقات را خانم یولیا گرسکی از موسسه باستان‌شناسی آلمان به عهده داشته است. داده‌های این تیم حاکی از آن است که اکثر کسانی که جمجمه‌شان سوارخ شده جان سالم به در برده‌اند. جای معین و مشترک سوارخ در جمجمه‌ها و این واقعیت که هیچ اثری از شکستگی جمجمه، ضربه مغزی یا بیماری در دی ان ای DNI جمجمه‌ها یافت نمی‌شود، این نظریه را قوت می‌بخشد که جراحی‌ها یک اقدام آیینی بوده است.

البته یافته‌ها و داده‌های پزشکی قدیمی‌تر حکایت از جراحی‌های جمجمه در بیش از ده هزار سال پیش دارند. در بخش‌هایی از اروپا و به خصوص در انگلستان این گونه جراحی رایج بوده و احتمالا بدون بی‌حسی شدید و در نقاط کمتر حساس‌تری از جمجمه انجام می‌گرفته است.

درمان بیماری یا مراسم آیینی؟

با درک و دریافت‌های امروزی دشوار است که بتوان علتی برای جراحی جمجمه بدون بیهوشی یافت. اگر ضربه مغزی علت سوراخ‌کردن جمجمه بوده باشد خطوطی از شکستگی هم روی جمجمه دیده می‌شود. ولی اگر به قصد درمان صرع یا میگرن بوده یا طبق مراسم آیینی صورت گرفته باشد در جمجمه هیچ اثری از شکستگی دیده نمی‌شود.

در نتایج تحقیقات تیم آلمانی که در مجله American Journal of Physical Anthropology منتشر شده گفته می‌شود که جمجمه‌های یافت‌شده هم با میکروسکوپ، هم با رادیوگرافی و هم با سیتی اسکن مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته‌اند.

این تحقیقات نشان می‌دهند که ایجاد سوراخ در جمجمه یا از طریق ساییدن با یک جسم تیز انجام شده یا یک تکه‌ گرد از استخوان جمجمه را درآورده‌اند.

جمجمه‌ها به افرادی میان ۱۰ تا ۶۰ سال تعلق دارند و با این که محل جراحی به لحاظ آناتومی (اندام‌شناسی) در جمجمه جزو حساس‌ترین و خطرناک‌ترین محل برای شکافتن یک عضو به شمار می‌رود، اکثر افراد مدتی مدید پس از جراحی زنده مانده‌اند. و این خود شاید نشانه‌ی آن باشد که "جراحان" خبره و کارآشنا بوده‌اند که جمجمه را از چنین نقطه‌ای باز می‌کرده‌اند. این امر به علاوه فقدان هرگونه نشانه‌ای از شکستگی جمجمه و ضربه مغزی یا بیماری دیگر این نظریه را تقویت می‌کنند که این جراحی‌ها بخشی از رسم و رسوم‌های آیینی آن زمان بوده است.

افراد می توانند از روغن نارگیل و یا روغن دانه سیاه استفاده کرده و با این روغن ها پوست سر و موهای خود را ماساژ دهند.دکتر علی اصغر بهمن یار میگوید که سفید شدن مو در سنین زیر 40 سال طبیعی نبوده و یکی از دلایل آن می تواند استرس زیاد و کاهش قوای جسمانی افراد باشد.

دود سیگار دارای دو جریان اصلی و فرعی است؛ جریان اصلی هنگام پک زدن، وارد دهان و ریه فرد سیگاری می‌شود و جریان فرعی که بسیار خطرناک‌تر است در فاصله پک زدن‌ها از نوک سیگار انتشار یافته و در محیط پخش می‌شود که هم اطرافیان فرد سیگاری از این دو استنشاق می‌کنند و هم در تنفس بعدی وارد ریه فرد سیگاری می‌شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، دود قلیان نیز از این امر مستثنی نیست و آسیب‌های فراوانی را به همین ترتیب بر فرد مصرف کننده و اطرافیان وی وارد می‌کند.

تا سال‌های دهه ۱۹۳۰ همراهی مصرف سیگار و سرطان ریه مشخص نشده بود و رابطه علت و معلولی سیگارت و سرطان تا سال ۱۹۵۷ در انگلیس و سال ۱۹۶۴ در آمریکا، ثابت نشده بود. در کمال تعجب، تا پیش از این زمان، تأثیرات مفیدی هم برای سیگارت‌ها قائل بودند و سیگارت‌ها حتی در دانشنامه‌های دارویی تا سال ۱۹۰۶ فهرست می‌شدند و حتی پزشکان به بیمارانی که سرفه داشتند، سرما خورده بودند یا مبتلا به سل شده بودند، مصرف سیگار را توصیه می‌کردند.

اولین بار پژوهشگران آلمان نازی بودند که رابطه بین سرطان ریه و دخانیات را ثابت کردند. اما تحت تبلیغات وسیع متفقین در جریان جنگ جهانی دوم بسیاری از موفقیت‌های پزشکی در آلمان نازی از یاد رفت به طوری که بسیاری از مردم گمان می‌کنند اولین بار دانشمندان آمریکایی و بریتانیایی به این مسئله پی برده‌اند. مبارزه با دخانیات در آلمان نازی بسیار گسترده بود و جنبش مبارزه با دخانیات تحت پشتیبانی مستقیم هیتلر قرار داشت به طوری که نازی‌ها ترک سیگار و دخانیات را یک وظیفه ناسیونال سوسیالیستی می‌دانستند. یکی از شعارهای معروف در دوره رایش سوم برای ترویج سلامت مادران این جمله بود.

( Mütter vermeidet Alkohol und Nikotin! Trinkt Süßmost! Süßmost baut auf )
مادران از الکل و نیکوتین بپرهیزید! آب سیب بنوشید! آب سیب بدن را سالم می‌سازد.

استعمال دخانیات سالانه عامل ۲۲ درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از سرطان (حدود ۱٫۷ میلیون نفر) در جهان است که تقریباً یک میلیون نفر از این قربانیان بر اثر ابتلا به سرطان ریه ناشی از مصرف سیگار می‌میرند.

کدام یک از انواع سرطان ناشی از دود سیگارند؟

تیم تحقیقاتی سوابق افراد سیگاری و مرگ‌های ناشی از سرطان‌های مختلف را در سراسر جهان جمع‌آوری نمودند. در این راه از بررسی‌های آماری برای تقسیم‌بندی مرگ‌های ناشی از سرطان و دسته‌بندی اینکه کدام سرطان‌ها احتمالا ناشی از سیگار کشیدن است و کدام نه، استفاده کردند. آن‌ها ۱۲ سرطانی که به سیگار کشیدن و یا به قرار گرفتن در معرض دود آن مربوط است را برشمردند که عبارتند از:

– سرطان دهان
– سرطان گلو
– سرطان مری
– سرطان ریه
– سرطان خون (لوسمی میلوئید)
– سرطان معده
– سرطان روده بزرگ
– سرطان کبد
– سرطان کلیه
– سرطان پانکراس
– سرطان مثانه
سرطان دهانه رحم

تعداد افرادی که بر اثر سرطان ناشی از استعمال دخانیات می‌میرند، چقدر است؟

تیم تحقیقاتی تمامی مرگ‌های ناشی از سرطان مرتبط با مصرف سیگار را شمارش نمود.

سرطان ریه با حدود ۸۷۰۰۰ نفر در بالاترین رتبه قرار دارد، سرطان روده‌بزرگ منجر به مرگ بیشتر از ۲۶۰۰۰ نفر و سرطان پانکراس منجر به مرگ بیش از ۱۴۰۰۰ نفر شد . در سال ۲۰۱۱ بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر از سرطان‌های ناشی از مصرف سیگار جان خود را از دست دادند. وقتی محققان این تعداد را با تعداد کل افرادی که از این ۱۲ نوع سرطان مردند مقایسه کردند، دریافتند که مصرف سیگار تقریبا دلیل نیمی از همه‌ی مرگ‌ها بوده است .

البته تنها ضرر سیگار افزایش خطر ابتلا به سرطان نیست . سیگار کشیدن بیشتر از همه منجر به بیماریهای قلبی، کبدی و ریوی است. مصرف سیگار ریسک فاکتور اصلی برای بیماری‌هایی همچون سکته قلبی، سکته مغزی، بیماریهای مزمن انسدادی ریه، شامل آمفیزم و برونشیت مزمن و سرطان (به خصوص سرطان ریه، سرطان حنجره و سرطان پانکراس) است،

همچنین سیگارکشیدن می‌تواند منجر به بیماریهای عروق محیطی و پرفشاری خون شود.

شروع زود هنگام سیگار کشیدن در طول زندگی و کشیدن سیگار با درجه قطران بالاتر ریسک بروز این بیماری‌ها را افزایش می‌دهد.

سازمان بهداشت جهانی تخمین زده که مصرف سیگار منجر به ۵٫۴ میلیون مرگ در سال ۲۰۰۴ شده است. و ۱۰۰ میلیون مرگ در طی دوران مصرفش در قرن بیستم. که این میزان خیلی بیشتر از مجموع تلفات ایدز، سل، تصادفات رانندگی و خودکشی‌ها است.

سالانه ۱۵ هزار سیگاری در استرالیا جان خود را از دست می‌دهند و این مسئله مبلغی بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار استرالیا (معادل ۱۹ میلیارد پوند) برای دولت هزینه در بر دارد. پژوهش‌های بسیاری در دنیا انجام شده که بر مضر بودن مصرف سیگار دلالت می‌کنند. با این وجود، شرکت‌های تولید سیگار این پژوهش‌ها را بی‌اساس و اثبات نشده می‌خوانند و به تبلیغ گسترده سیگار در کشورهای مختلف جهان ادامه می‌دهند. در بیشتر کشورهای جهان، به جز مناطق آزاد، از سیگار مالیات سنگینی دریافت می‌شود (تا چند برابر قیمت اولیه) و سعی می‌شود این پول خرج بهبود سلامت مردم آن کشور شود. پژوهش‌های زیادی نیز سیگار را از عوامل اصلی سرطان می‌دانند. به‌عنوان مثال در مطالعات گسترده مشخص شده که علت اصلی سرطان ریه سیگار است.

سیگار کشیدن موجب فرسایش مغز می‌شود و به عبارت دیگر بر حافظه، یادگیری و منطق افراد تأثیر منفی می‌گذارد و سبب کاهش قابلیت‌های شناختی می‌شود.

از سوی دیگر پژوهش‌ها نشان می‌دهند که احتمال سیگار کشیدن در افرادی که در حال تجربه اولین دوره بیماری‌های روانی هستند سه برابر بیشتر از افراد سالم است؛ این موضوع نشان می‌دهد که سیگار احتمالاً در ابتلا به اختلالات روانی نیز نقش دارد.

استعمال دخانیات عامل ۹۰ درصد سرطان‌های ریه، ۸۰ درصد برونشیت مزمن و ۲۵ درصد بیماری‌های ایسکمیک قلبی است، به طور کلی سیگار کشیدن بر روی تمام قسمت‌های بدن آثار سوء خود را می‌گذارد؛ از پوست که باعث تیرگی و چین و چروک و پیری زودرس در آن شده، تا استخوان‌ها که باعث استئوپروز (پوکی استخوان) در آنها می‌شود.

هیچکدام از اعضای بدن از آثار زیان بار سیگار در امان نیستند. بعد از ۲۰ سال سیگار کشیدن از هر ۴ نفر سیگاری یک نفر فوت می‌کند و ۳ نفر به یک بیماری ناشی از سیگار کشیدن مبتلا می‌شوند و بعد از ۴۰ سال سیگار کشیدن از هر ۲ نفر سیگاری، یک نفر فوت می‌کند و یک نفر به بیماری حاصل از این عادت ناپسند مبتلا می‌شود. به راستی این ماده شوم حاوی هزاران ماده سمی است و به هزاران طریق جان انسان‌ها را می‌گیرد.

سیگار عامل حداقل ۱۴ سرطان مختلف در بدن انسان است. ۹۰ درصد سرطان‌های ریه و ۸۳ درصد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در اثر استعمال دخانیات است.

تنها بزرگسالان نیستند که افراد را از روی ظاهر آنها ارزیابی می‌کنند. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که کودکان نیز به ویژگی‌های ظاهری حساس هستند. آنها به افرادی که ظاهر زشت و ناخوشایند دارند اعتماد نمی‌کنند.

تحقیقات نشان می دهند که قضاوت اولیه انسان‌ها از یکدیگر در مدتی برابر با ۵۰ میلی ثانیه شکل می‌گیرد. در واقع افراد در نگاه اول محتوای کتاب را از روی جلد آن تشخیص می‌دهند. این امر برای تعامل اجتماعی دارای اهمیت است چرا که در برخورد اول با افراد ناآشنا مرجع اطلاعاتی دیگری وجود ندارد.

تاکنون پژوهش‌های بسیاری درباره این موضوع نزد بزرگسالان صورت گرفته است. گزارشی اخیر حاکی از آن است که رابطه نزدیکی میان داوری بزرگسالان در مورد میزان جذابیت افراد و اعتبار آنها وجود دارد. آنهایی که از دید بسیاری انسان‌ها جذاب ارزیابی می‌شوند، معمولا باهوش‌تر، خوش‌‌برخوردتر و موفق‌تر به نظر می رسند.

اخیرا روان‌شناسان دریافته‌اند که کودکان نیز نسبت به ویژگی‌های ظاهری افراد حساس هستند و آنها نیز قضاوت‌های خود را در مورد اعتبار، تسلط، توانایی، خشونت و جذابیت افراد دارند.

کودکان نسبت به افرادی که ظاهر زشت و ناخوشایند دارند اعتماد کمتری نشان می‌دهند. حتی نوزادان نیز با افرادی که به نظرشان زیبا می‌رسند ارتباط بهتری برقرار می‌کنند.

"فنگلینگ ما" یکی از پژوهشگران دانشگاه چجیانگ چین در یک پژوهش گروهی تعداد صد کودک در رده سنی بین ۸ و ۱۰ و ۱۲ سال را مورد آزمون قرار داد و با نظرسنجی آنها درباره چهره ۲۰۰ مرد نتایج را با نظر ۳۷ دانشجو مقایسه کرد.

در اولین مرحله کودکان و دانشجویان می‌بایست با دیدن هر چهره نظر خود را در مورد میزان اعتبار آن فرد ابراز کنند. یک ماه پس از آن نظرسنجی دیگری در مورد میزان جذابیت همان چهره‌ها به انجام رسید. از نظر کودکان افرادی که چهره‌های زیباتری داشتند قابل اعتمادتر بودند.

با این حال ارزیابی پسربچه‌ها همیشه یکسان نبود در حالی که دختربچه‌ها نظرات مشابهی داشتند. این تفاوت‌ها در هر دو جنس با افزایش سن کاهش یافت و به ارزیابی دانشجویان نزدیکتر شد.

محققان کینگز کالج لندن می‌گویند با آزمایش خون می‌توان با دقتی به مراتب بیشتر داروی مناسبی برای درمان افسردگی انتخاب کرد.در حال حاضر پس از قطعی شدن تشخیص، پزشک با در نظر گرفتن برخی معیارها، از جمله ویژگی‌های بیمار و دارو، تصمیم می‌گیرد چه دارویی را انتخاب کند، با این حال آزمون و خطا در رسیدن به داروی مناسب نقش قابل توجهی دارد.

این تحقیق روی تعداد اندکی داوطلب مبتلا به افسردگی، ۱۴۰ نفر، انجام شده است و برای اینکه شیوه‌ای پذیرفته و مرسوم شود به کارآزمایی‌های بالینی بسیار وسیع‌تر و بیشتر نیاز دارد.

وقتی بدن با حمله عوامل بیماری‌زا (میکروبی، شیمیایی، فیزیکی) مواجه می‌شود یا در شرایط خاص قرار می‌گیرد (مثلا قاعدگی یا استرس یا بسیاری از بیماری‌ها) سیستم ایمنی بدن برای مقابله، از مجموعه واکنش‌های پیچیده‌ای اسفاده می‌کند که به آن التهاب گفته می‌شود.

این واکنش التهابی یکی از مهمترین راه‌های دفاع بدن است، برای از بین بردن عوامل مهاجم، برای پاک کردن مواد نامطلوبی که در بدن ایجاد شده و برای ترمیم اولیه آسیب‌های بوجود آمده.

محققان کینگز کالج در تحقیق خود، دو فاکتور التهابی، فاکتور مهار مهاجرت ماکروفاژ و اینترلوکین-۱ بتا، را در مبتلایان به افسردگی اندازه گرفتند و متوجه شدند در تعداد قابل توجهی میزان این فاکتورها زیاد است و در این افراد داروهای رایج ضدافسردگی زیاد موثر نیستند.

پروفسور کارمین پاریانتی، سرپرست این پژوهش می‌گوید: "این فاکتورهای التهابی تقریبا در یک سوم بیماران وجود دارند و همین افراد هستند که ما ممکن است آنها را به درمان‌های تهاجمی‌تر تشویق کنیم."

"ما نمی‌‎خواهیم وقتی لازم نیست برای بیمار داروی زیاد تجویز کنیم اما اگر لازم باشد می‌خواهیم این کار را هر چه زودتر انجام دهیم."

رایج‌ترین داروهای ضد افسردگی دو دسته هستند، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین یا اس‌اس‌آرآی‌ها (SSRIs) مثل فلوکستین، سیتالوپرام، پاروکستین و ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، مثل ایمی‌پرامین، آمی‌تریپ‌تیلین.

پروفسور پاریانتی احتمال می‌دهد عامل این واکنش التهابی در مبتلایان به افسردگی، استرس باشد.

به این ترتیب بدن با التهاب سعی در جبران عوارض بیماری دارد اما در عین حال همین التهاب در تاثیر داروهای ضد افسردگی رایج، اختلال ایجاد می‌کند.

از این رو برای این بیماران باید داروهای دیگری را در نظر گرفت برای این بیماران از دیگر روش درمان افسردگی یعنی روان‌درمانی بهره گرفت.

اکنون پروفسور پاریانتی و تیم تحقیقاتی‌اش در حال بررسی این موضوع هستند که آیا داروهای ضد التهابی را می‌توان برای مبتلایان به افسردگی تجویز کرد تا التهاب خفیف پیدا کند یا نه.

البته پروفسور پاریانتی تاکید می کند نتایج این تحقیق به آن معنا نیست که بیماران داروی خود را تغییر دهند یا داروی ضد التهابی مصرف کنند، این کارها فقط باید با تجویز پزشک باشد.

در چند سال اخیر یافتن آزمایش ساده‌ای که برای تشخیص و درمان افسردگی راهنمای پزشکان باشد مورد علاقه محققان قرار گرفته است.

تقریبا دو سال پیش محققان آمریکایی به این نتیجه رسیدند که با اندازه‌گیری ۹ مولکول در خون، هم می‌توان فهمید که روان درمانی برای چه کسانی مناسب است و هم تشخیص داد چه کسانی در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند.

تحقیقات جدید نشان می دهد که خواب ناکافی بخصوص برای افرادی که در شیفت شب کار می کنند خطر بیماری های قلبی را افزایش می دهد.

تمام فعالیت های فیزیولوژیک و بیولوژیک بدن انسان و حیوانات از یک چرخه شبانه روزی منظم پیروی می کند که توسط ساعت بدن تنظیم می شود.

دنیلا گریمالدی، پژوهشگر اصلی این تحقیق می گوید "وقتی چرخه خواب و خوراک با ساعت بدن هماهنگ عمل نکنند، چرخه شبانه روزی کلی بدن از نظم خارج می شود."

گریمالدی که استادیار دانشگاه نورت وسترن شیکاگو است می گوید در چنین افرادی قلب به اندازه درست از خواب شبانه نفع نمی برد.

تحقیقات قبلی گفته بود که بی نظمی طولانی مدت خواب منجر به بروز بیماری های قلبی در افراد می شود و نزد افرادی که در شیفت های شبانه مشغول به کارند درصد بیشتری از بیماری های قلبی را به خود اختصاص داده اند. ۱۵ الی ۳۰ درصد جمعیت شاغل جهان در شیفت شب کار می کنند.

خانم گریمالدی می گوید افراد مشغول به کار در شیفت شب بهتر است که رژیم غذایی سالم داشته باشند، مرتب ورزش کنند و به میزان کافی بخوابند تا از سلامت قلب خود محافظت کنند.

احتمال این که شما هم از جمله مصرف کنندگان روزافزون غذاهای آماده باشید بسیار زیاد است. اما هیچوقت به میزان سدیم موجود در آنها توجه کرده اید؟

بنا به گزارشی که در نیویورک تایمز منتشرشده، آمریکایی هایی که روزانه ۳۴۰۰ میلی گرم سدیم مصرف می کنند – بیش از ۱۰۰۰ میلی گرم بیشتر حد مجاز – ممکن است ندانند که بیش از ۷۰ درصد سدیمی مصرفی در آمریکا، پیش از آن که به میز برسد، با غذا مخلوط شده است. سدیم عنصر اصلی نمک، می تواند فشار خون را، که عامل مهمی در بیماری قلبی و سکته است، بالا ببرد.

با سدیم موجود در انواع غذاهای آماده و بسته بندی شده، دولت فدرال رهنمودهایی را جهت کاهش آن برای صنعت غذا صادر کرده است. این مقررات داوطلبانه است، اما منابع پزشکی و طرفداران سلامت غذا می گویند مهم است زیرا برای نخستین بار اساسی برای مصرف سدیم تعیین می کند.

نیویورک تایمز در گزارش خود به برخی از فراورده های غذایی که دارای سدیم بالا است اشاره می کند.

سس کچاپ هاینز،۱۶۰ میلیگرم .

یک ُپرس سینه بوقلمون سرخ شده اسکار مایر، ۵۴۰ میلیگرم

شش بریده بیکن هورمل ۱۲۰۰ میلیگرم

ساندویچ تخم مرغ با کالباس و پنیر سویسی ۱۴۱۰ میلیگرم

یک پرس سیب زمینی سرخ کرده آربی ۱۲۵۰ میلیگرم

مرغ سرخ شده مارک هانگری من ، ۱۸۳۰ میلیگرم

اگر فکر می‌کنید که غذاهای سالم را حتماً باید در فروشگاه‌های لوکس و با قیمت گزاف خرید، سخت در اشتباهید.

به گزارش نچرال نیوز، هویج، زردچوبه و زنجبیل اقلامی‌اند که با قیمت ارزان در دسترس همه ما هستند و هر سه سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی اند که برای مبارزه با بیمارهای مزمن و سخت، بسیار به کمک بدن می‌آیند.

زردچوبه و زنجبیل خاصیت ضد التهاب دارند که نه تنها برای بیماری‌های مفصلی مثل آرتروز مفیدند بلکه در بهبود حال بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی،‌ قند و حتی سرطان موثرند . بیماری‌های مزمن از این دست می‌توانند باعث ایجاد درد در بدن شوند. هم زنجبیل و هم زردچوبه ضد دردهای طبیعی قوی هستند.

زنجبیل

زنجبیل که برای خاصیت ضد تهوع بودن و همینطور کمک به دستگاه گوارش بسیار معروف است، می‌تواند به عنوان یک داروی طبیعی ضدالتهاب و ضد درد هم عمل کند. همینطور برای درمان سردردهای ناشی از تنش و سینوس مؤثر است.

به گزارش ساینس نیوز، تحقیقات نشان داده است که عصاره زنجبیل در کاهش دردهای ناشی از ورم مفاصل (آرتروز) بسیار مؤثر است. همینطور از روغن و پماد زنجبیل می‌شود برای کاهش درد استفاده کرد. محققان همینطور می‌گویند که از عصاره زنجبیل می‌شود در کاهش دردهای بیماران سرطانی استفاده کرد. زنجبیل سلول‌های سرطانی را نابود می‌کند، در حالیکه سلول‌های سالم بدن دست نخورده باقی می‌مانند.

زردچوبه

مانند زنجبیل، زردچوبه هم خاصیت ضد ورم و ضد درد قوی دارد. زردچوبه ریشه گیاه کورکومین است که به علت وجود سه ماده شیمایی در آن رنگ زرد دارد. کورکومین و زردچوبه در قوی‌تر کردن دستگاه ایمنی بدن موثر است و از ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته کم می‌کنند.

نتایج یک تحقیق که در سال ۲۰۱۳ در ژاپن انجام شده، نشان می‌دهد که مصرف قرص‌های گیاه کورکومین به اندازه ورزش‌های سبک در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و پیر شدن قلب مؤثر است. زردچوبه همچنین خاصیت ضد سرطانی هم دارد.

اما خواص جادویی زردچوبه بیشتر از اینهاست: محققان می‌گویند که مصرف زردچوبه ممکن است از ابتلا به بیماری حواس‌پرتی (ناشی از پیری)بکاهد و حتی با آن مبارزه کند. تحقیقی که در سال ۲۰۱۴ انجام شد نشان می‌دهد که مصرف روزانه یک گرم زردچوبه باعث افزایش قدرت حافظه در افرادی می‌شود که در خطر ابتلا به بیماری‌های حواس‌پرتی و آلزایمر هستند.

هویج

هویج بخورید و بیشتر زنده بمانید. این سبزی ارزان و در دسترس سرشار از کاروتئید است که منبع غنی برای ویتامین A به شمار می‌رود. در کنار کمک به نیروی بینایی، هویج می‌تواند در مبارزه با سرطان هم بسیار به کمک بیماران بیاید. همچنین تحقیقات نشان داده که افرادی که در رژیم غذایی‌شان میزان بالایی از کاروتئید دارند، عمر طولانی‌تری می‌کنند.

ماده شیمایی طبیعی دیگری که در هویج یافت می‌شود فال کارینو نام دارد و باعث کاهش ریسک شکل‌گیری تومور در بدن می‌شود.

برای نخستین بار فردی در آمریکا آلوده به باکتری‌‌ای شده که در برابر آنتی‌بیوتیک‌های موجود مقاوم است.

به گزارش آسوشیتدپرس، مسئولان بهداشت آمریکا نگران هستند که این مقاومت به دیگر باکتری‌ها نیز انتقال یابد و این کشور با «ابرباکتری‌هایی» مواجه شود که در برابر همه آنتی‌بیوتیک‌های شناخته‌شده مقاوم هستند.

دکتر تام فریدن مدیر مراکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، می‌گوید «اگر ما فوراً اقدام نکنیم این پایان راه آنتی‌بیوتیک‌ها خواهد بود».

مشابه این مورد در کشورهای دیگر نیز اتفاق افتاده است. اما این نخستین مورد گزارش شده در آمریکا است.

این زن ۴۹ ساله ماه گذشته به یک کلینیک نظامی در پنسیلوانیا رفته بود تا عفونت مجاری ادراری‌اش را معالجه کند. آزمایش‌های اولیه حاکی از عفونت به وسیله‌ باکتری «اشریشیا کلی» (E. coli)بود.

اما آزمایش‌ها نشان داد این باکتری در برابر آنتی‌بیوتیک‌هایی که به طور معمول در گام اول برای اینگونه عفونت‌ها تجویز می‌شوند، مقاوم بود. این زن با نوع دیگری آنتی‌بیوتیک درمان شد. اگرچه این بیمار به ظاهر بهبود یافته بود، اما آزمایش‌های تکمیلی ثابت کرد باکتری «اشریشیا کلی» حامل ژنی بوده که مقاومت در برابر داروی «کولیستین» (colistin) ایجاد کرده است.

«کولیستین» یک آنتی‌بیوتیک قدیمی است و از دهه‌ ۱۹۷۰ به بعد، اغلب پزشکان به دلیل عوارض جانبی شدید این دارو، از تجویز آن تا حدامکان خودداری می‌کردند. اما با کم اثر شدن دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها، کولیستین دوباره رواج یافته است.

کولیستین برای درمان بیماری‌های سخت که در برابر آخرین مرحله‌ درمان با آنتی‌بیوتیک‌هایی موسوم به «کارباپنم‌ها» مقاومت می‌کنند، به‌کار می‌رود. اگر این باکتری حامل ژن مقاوم به کولیستین باشند، پزشکان ممکن است دیگر راهی برای درمان نداشته باشند.

مراکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا در حال بررسی هستند تا بفهمند چگونه این باکتری به این زن منتقل شده است. مسئولان می‌گویند این زن اخیراً به خارج از کشور مسافرت نکرده است.

باکتری مقاوم به کولیستین در میان حیوانات و انسان‌ها در چین، اروپا، و کانادا مشاهده شده است. به گفته‌مسئولان، اشریشیا کلی مقاوم به کولیستین در یک خوک در آمریکا نیز دیده شده است، اما هیچ ارتباطی به مورد دیده شده در پنسیلوانیا ندارد.

می‌‌توان خوابید و یاد گرفت. این نتیجه از بررسی‌های مؤسسه روانشناسی پزشکی و نوروبیولوژی رفتاری دانشگاه توبینگن آلمان به دست آمده است.

بررسی‌های مطالعاتی این مؤسسه بازگوکننده نقش ارزشمند خواب در تقویت حافظه است. برای این که بتوانیم آنچه به تازگی یاد گرفته‌ایم را در حافظه بلندمدت خود جای دهیم آن‌ها باید تکرار، تفکیک و تثبیت شوند و با شبکه‌ای از دانسته‌های پیشین ما ارتباط برقرار کنند.

همان قدر که بیداری و هوشیاری برای یادگیری و به خاطر سپردن مطالب جدید اهمیت دارد خواب عمیق نیز برای نهادینه کردن محتوای فراگیری‌های جدید مهم است.

دانشمندان برای واکاوی بیشتر این موضوع از قرص‌های خواب نیز استفاده کردند با این امید که این قرص‌ها خواب عمیق را تعمیق بیشتری بخشند. اما به گفته یان بورن، رئيس مؤسسه یادشده در دانشگاه توبینگن نتیجه این بود که در کیفیت حافظه بلندمدت بهبودی حاصل نشد.

پژوهشگران از راه‌های دیگری نیز تلاش کرده‌اند بر حافظه درازمدت تأثیر بگذارند. سوزانه دیکلمان، از پژوهشگران این تیم معتقد است که فعال شدن دوباره فراگرفته‌های پیشین در خواب باعث تقویت حافظه می‌شود. به این معنا که سلول‌های عصبی مغز با فعال شدن دوباره در خواب آموخته‌ها را تکرار و به صورت درازمدت ضبط می‌کنند.

روش‌های تقویت حافظه

تجارب گویای آن است که می‌توان از بیرون نیز به تقویت حافظه در خواب کمک کرد. برای مثال بر اساس یک بررسی مطالعاتی، کسانی که به هنگام خواب شبانه در معرض بوی گل‌ رز قرار داشتند فردا در بازی‌های حافظه نتایج بهتری به دست آوردند.

بوی گل رز برای این‌ها خواب بهتری به ارمغان نیاورد، بلکه به گفته دیکلمان، این بو به فعال شدن فراگرفته‌های پیشین آن‌ها در طول خواب کمک کرد.

همین نتیجه را می‌توان با کمک اصوات و کلمات نیز به دست آورد. برای نمونه افرادی که در مرحله خواب عمیق کلماتی هلندی را شنیده بودند بعد به هنگام ترجمه این کلمات به زبان آلمانی موفق‌تر عمل کردند.

دیکلمان می‌گوید، کسی که سرگرم فراگیری لغات جدید است اگر در خواب هوایی با بوی وانیل تنفس کند فردا احتمالا نمره بهتری در امتحان‌ خود خواهد گرفت. و کسی که مشغول یادگیری پیانوست اگر آنچه که در روز یاد گرفته را در خواب عمیق خود دوباره بشنود بهتر فرا خواهد گرفت.

این محقق آلمانی می‌گوید، روشن نیست که این روش تا چند بار قابلیت استفاده دارد و اگر از رایحه وانیل دائما برای تقویت فراگیری استفاده شود همواره همین نتیجه را خواهد داد یا خیر.

استفاده از ارتعاشات

امکان دیگر برای افزایش یادگیری تأثیر بر برخی پارامترهای خواب است. خواب عمیق مرحله‌ای از خواب با امواج مغزی کند است. در تثبیت حافظه امواج بلند و آهسته نقش ویژ‌ه‌ای بر عهده دارند. این امواج را می‌توان یا از طریق اصواتی با ریتم مشابه یا چسباندن برخی الکترودها بر پیشانی تحریک کرد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که از این راه می‌توان کارایی حافظه را بالا برد. کریستف نیسن، رئيس بخش پزشکی تحقیقات خواب در دانشگاه وابسته به دانشگاه فرایبورگ چشم‌انداز استفاده از این روش برای تأثیرگذاری بر فعالیت مغزی را روشن می‌بیند.

به نظر او‌، در این روش امکان بالقوه‌ خوبی برای توانبخشی کسانی که سکته مغزی کرده‌اند وجود دارد. او عقیده دارد، با روش‌هایی مانند تحریک یادگیری یا استفاده از اصوات و رایحه‌های مختلف به هنگام خواب می‌توان به بیمارانی که نیاز به بازآموزی تکلم دارند کمک کرد.

با این که این روش‌ها هنوز در مرحله آزمایش قرار دارند فروش برخی ابزارها که از طریق الکترودها فعالیت مغزی را تحریک می‌کنند آزاد است. نیسن به این مسئله با سوء ظن می‌‌نگرد.

به عقیده او، هنوز پارامترهای زیادی وجود دارد که ناروشن است. آیا واقعا این ابزار که در ‌آینده‌ای نزدیک یا دور در مقیاسی وسیع در دسترس مردم قرار خواهد گرفت فعالیت مغزی را بیشتر و شخص را موفق‌تر و خوشبخت‌تر خواهند کرد؟ یا این افراد به خاطر استفاده از این ابزار با فشار بیشتری برای کارایی بالاتر روبرو نخواهند شد؟

سوزانه دیکلمان، از تیم پژوهشی توبینگن می‌گوید، این‌ها سئوالاتی‌اند که باید بر روی آن‌ها بحث و تبادل نظر بیش‌تری صورت گیرد.

dw

کره زمین حاوی بیش از یک تریلیون گونه از میکرو ارگانیسم‌ها است، اما دانشمندان تنها یک هزارم آنها را می‌شناسند.

به گزارش کریستین ساینس مانیتور، تحقیق آماری تازه‌ای نشان می‌دهد ۹۹.۹۹۹ درصد گونه‌های میکروبی برای دانشمندان شناخته شده نیستند. این تحقیق جامع توسط دو میکروب‌شناس در دانشگاه ایندیانای آمریکا انجام شده است.

جی لنون، یکی از نویسندگان این مقاله و استاد میکروب‌شناسی دانشگاه ایندیانا می‌گوید: «کار ما در خصوص فهرست کردن میکروب‌هایی که میشناسیم، خیلی خوب بوده است. ممکن است هر چند سال یکبار بشنویم یک گونه تازه کرم در ته اقیانوس کشف می‌شود. اما سرعت کشف گونه‌های زنده ( چه گیاهی و چه حیوانی) کاهش پیدا کرده است.» به گفته این میکروب‌شناس تنها در سه دهه گذشته بوده که دانشمندان شروع به شناسایی میکروب‌ها و طبقه‌بندی آنها کرده‌اند. «ما هنوز در مرحله کشفیات هستیم. قبل از این تحقیق سخت می‌شد گفت که ما کجای کار هستیم. میکرو ارگانیسم‌ها دارای بیشترین گونه‌های حیاتی در کره زمین هستند. بنابراین از نظر علمی ما گروه بزرگی (از موجودات زنده) را نمیشناسیم.»

میکرو ارگانیسم‌ها همه جا هستند. به عنوان نمونه دکتر لنون می‌گویدچیزی نزدیک به ده هزار نوع مختلف باکتری در یک سانتیمتر مربع از دست انسان وجود دارد. با آنکه این حقیقت خوشایندی برای خیلی‌ها نیست، اما حیات انسان‌ها (و تقریبا تمام موجودات زنده) به وجود این باکتری‌ها وابسته است. این میکرو ارگانیسم‌ها نقش حیاتی در کره زمین دارند.

برای ساخت چنین منبع عظیمی از داده‌ها، دانشمندان دانشگاه ایندیانا، مدارک مربوط به میکروب‌ها، گیاهان و حیوانات را از منابع دولتی، دانشگاهی و تحقیقات مستقل جمع‌آوری کردند. این منبع داده‌های نزدیک به ۵.۶ میلیون گونه حیاتی ( میکروبی و غیر میکروبی) از بیش از ۳۵ هزار نقطه در کره زمین را در بر می‌گیرد.

آنچه شگفتی دانشمندان را برانگیخته است نه تنوع و میزان آنچه شناخته شده که میزان ناشناخته‌ها در زمینه‌ حیات میکرو ارگانیسم‌ها و گونه‌های مختلف آن است. آنها می‌گویند که این تحقیق نشان می‌دهد که چطور باید تاکید بیشتری بر سرعت بخشیدن به روند کشف و مستندسازی این گونه‌های حیاتی داشت و سپس تلاش بیشتری کرد تا نقش آنها در چرخه حیاتی کره زمین را بهتر درک کرد. 

بدون شک همگی ما توسط دستکش های پلاستیکی که پزشکان بر دست دارند، معاینه شده ایم. اما اینبار دستکشهای پلاستیکی جدید جایگزین مدلهای پیشین شده است که فرآیند تشخیص سرطان برای پزشکان آسان تر میکنند.

دانشمندان در شماره ۲۵ ژانویه ی ژورنال Nature Nanotechnology از ماده ی طلایی و حساس به فشار صحبت کرده اند که می تواند به تشخیص دقیق سرطان سینه کمک کند. گروهی از پژوهشگران کشورهای ژاپن و ایالات متحده با سرپرستی پروفسور تاکائو سومیا از دانشگاه توکیو، ماده‌ای حساس به فشار را تولید کرده‌اند که با توجه به ضخامت بسیار کم، در برابر تغییر شکل از مقاومت خوبی برخوردار است و هنگامی که از جهات مختلف تحت فشار و خمش قرار گیرد، دقت و خاصیت خود را به خوبی حفظ می‌کند. اگر این حسگر نو‌ظهور بتواند با دستکش‌های معاینه تلفیق و همراه شود، به احتمال زیاد می‌توان از آن در تشخیص سرطان توسط پزشکان امدادگر در لمس تومورها بهره‌ گرفت.

برای ساختن این ماده، دانشمندان ابتدا بایستی راهی برای غلبه بر یک مشکل بزرگِ سر راه در توسعه حسگرهای فشار جهت نظارت پزشکی تدبیر می‌کردند. اگرچه حسگرهای قابل انعطاف پیش از این مورد بررسی قرار گرفته بودند، اما مهم آن بود که بر اثر تغییر شکل‌ها و فشارهای وارده، بتواند کماکان دقت کافی را داشته باشد. در طراحی‌های گذشته، اگر بافتی که مورد مطالعه قرار می‌گیرد نرم و کشسان باشد، بدون شک استفاده از این حسگرها گزینه‌ی ایده‌آلی نخواهد بود. برای مثال پوست که در معاینه تغییر شکل‌های بسیاری می‌دهد نیز در اندازه‌گیری‌ها تداخلاات بسیاری را ایجاد می‌کند، البته باید اشاره کرد که بیشتر بافت‌های بدن نیز به همین صورت هستند.

در برابر این تغییر شکل، دانمشندان نانو فیبرهای حساس به فشار ساخته شده از ترکیب لوله‌های میکروسکوپی که خود از کربن و ورقه‌های دارای ضخامت کمی از کربن به نام گرافن هستند را تولید نمودند. این نانو فیبرها در بازه‌ی یک شعاع کوچک به اندازه 300 تا 700 نانومتری تنظیم می‌گردند. لایه‌های این فیبرهای ترکیبی (کامپوزیت) برای تولید یک ساختار اسفنجی و متخلخل خیلی نازک به‌طور تصادفی به یگدیکر گیر کرده و روی هم چیده شده‌اند. پس از افزودن وسایل نازک ترانزیستوری که سیگنال‌ها را تقویت کرده و لایه‌بندی با فیبرهایی به‌صورت مستحکم، پلیمرهای مقاوم در برابر حرارت به نام Polyimides  را به وجود آوردند 

به‌طور مؤثر، به لطف توانایی نانوفیبرها  برای تغییر هم راستاییشان هنگام تغییر شکل، فشار ایجاد شده بر روی فیبرها توسط خم شدن به‌طور قابل توجهی کاهش یافت. بدین معنا که حتی زمانی‌که در یک برآمدگی به نازکی 80 میکرومتر (تقریبا دوبرابر ضخامت یک تار مو) دچار تاب خوردگی می‌گردد، حساسیت و دقت خود حفظ می‌کند. این تیم همچنین این فناوری را برروی سیستم یک قلب مصنوعی نیز آزمایش نمودند، که نتایج بیانگر کاربردی بودن این روش بود. سرپرست این پروژه همچنین  افزود که از این فناوری می‌توان در نظارت بر فشار خون نیز استفاده کرد.

از این رو سرطان‌های خاصی (از قبیل سرطان سینه) با استفاده از فشار سبک به‌کار رفته توسط دست‌ها و انگشتان مورد نظارت قرار می‌گیرند. در ادامه این مطالعات، پژوهشگران دریافتند که مواد شبیه به این نیز می‌توانند ابزار مناسبی در کلینیک‌های درمانی باشد. خواص این ماده مانند مقاومت در برابر فشار، خمش و پیچش، می‌تواند در آینده در زمینه تکنولوژی‌های پوشیدنی بسیار مفید واقع شود.

منبع

iflscience.com

ارسال:مهرداد نورایی

براساس نتایج پژوهش‌های علمی، تمامی افراد چشم آبی جهان یک جد مشترک دارند. تیمی از دانشگاه کپنهاگن یک جهش ژنتیکی را ردیابی کرده است که حدود 6 تا 10 هزار سال قبل اتفاق افتاده و همین جهش باعث شده چشم بعضی از انسان‌ها آبی رنگ باشد.

جهش ژنتیکی چیست؟

پروفسور هانس ایبرگ عضو گروه پزشکی سلولی و مولکولی دانشگاه کپنهاگن می‌گوید: "در اصل چشم همه انسان‌ها قهوه‌ای است، اما یک جهش ژنتیکی که ژن 2OCA  را در کروموزوم‌های ما تحت تاثیر قرار می‌دهد، باعث به وجود آمدن کلیدی می‌شود که توانایی ایجاد رنگ چشم قهوه‌ای را خاموش می‌کند." ژن 2OCA  پروتئینی به نام P  را کد می‌کند که در تولید ملانین نقش دارد. ملانین رنگ دانه‌ای است که رنگ چشم، مو و پوست ما را ایجاد می‌کند. کلیدی که در مجاورت ژن 2OCA  قرار دارد این ژن را به طور کامل خاموش نکرده، بلکه فعالیت آن را محدود می‌کند و در نهایت  باعث کاهش تولید ملانین می‌شود. کم شدن غلظت ملانین در عنبیه باعث آبی شدن چشم افراد می‌شود. تاثیرگذاری این کلید بر 2COA بسیار اختصاصی است. اگر ژن 2COA  کاملا تخریب یا به کلی خاموش شود دیگر هیچ ملانینی در پوست، مو و چشم فرد تولید نخواهد شد، همان شرایطی که در بیماری زالی (آلبینیسم) نامیده می‌شود.

محدودیت تنوع ژنتیکی

رنگ چشم انسان‌ها با توجه به میزان ملانین موجود در عنبیه آن‌ها از قهوه‌ای تا سبز متغیر است، اما در مقدار ملانین موجود در عنبیه افراد چشم آبی تنها اندکی تفاوت مشاهده می‌شود. به گفته پروفسور ایبرگ "از این واقعیت می‌توانیم نتیجه بگیریم که همه افراد چشم آبی دارای یک جد مشترک هستند. همه آنها یک کلید یکسان را به ارث برده اند که دقیقا در یک مکان مشخص از DNA  آنها قرار دارد". این در حالی است که افراد چشم قهوه‌ای از نظر مکان ژنتیکی کنترل کننده مقدار ملانین تولیدی دارای تنوع قابل توجهی هستند.

پروفسور ایبرگ و تیمش رنگ چشم افراد چشم آبی کشورهای مختلفی مانند اردن، دانمارک و ترکیه را با هم مقایسه کرده و DNA میتوکندری آن‌ها را مورد بررسی قرار داده‌اند. نتایج این بررسی جدیدترین یافته از نوع خود در 10 سال اخیر بوده است. سرآغاز این تحقیقات زمانی بود که پروفسور ایبرگ در سال 1996 برای اولین بار ژن 2COA  را به عنوان ژن تعیین کننده رنگ چشم شناسایی نمود.

طبیعت ژن‌های ما را تغییر می‌دهد

جهش چشم قهوه‌ای به آبی نه مفید است و نه مضر.  این جهش نیز مانند رنگ مو، طاسی، کک و مک خال‌های زیبای صورت تاثیری در بقای انسان‌ها ندارد. همانگونه که پروفسور ایبرگ می‌گوید: "این مسئله به سادگی نشان می‌دهد که طبیعت به صورت مداوم ژنوم انسان را تغییر می‌دهد و یک ترکیب ژنتیکی جدید از کزوموزوم‌های انسان به وجود می‌آورد. این تغییرات مداوم است و پس از هر تغییر، تغییر دیگری در راه است ."

منبع

sciencedaily.com

ارسال : مهرداد نورایی

سرکه سیب برای مو و پوست فواید بسیاری دارد. در کشورهای خاور دور و اروپا از سرکه سیب برای زیبایی وتقویت مو بسیار استفاده می شودو برای از بین بردن وزی و شوره موی سر

تاثیر بینظیر سرکه سیب بر روی موها:

 سرکه سیب برای مو جزو بخشی از خواص سرکه سیب است اما در حقیقت جزو پرمصرف ترین بخش درمانی آن محسوب می شود. سرکه سیب به عنوان یکی از داروهای طبیعی معجزه آسا در از کمک به برداشتن زگیل گرفته تا راهی طبیعی برای درمان سوختگی و یک پاک کننده طبیعی عالی.

اما آیا می دانستید سرکه سیب می تواند محصولی عالی برای مراقبت از موهایتان هم باشد؟

سرکه سیب یک پاک کننده طبیعی و عالی برای موهاست، موهایتان را سالم نگه داشته، به آن درخششی سالم بخشیده، از ریزش مو جلوگیری کرده و حجم موهایتان را هم بیشتر می کند.

فواید شگفت انگیز سرکه سیب برای مو

علاوه بر این، اگر شما یا کسی از خانواده تان از شوره مو رنج می برد، سرکه سیب می تواند جایگزینی عالی برای محصولات درمانی شیمیایی باشد که هم برای محیط زیست مضر است و هم می تواند عوارض جانبی در بر داشته باشد.

 اما چطور؟ سرکه سیب با از بین بردن باکتری ها و قارچ ها که سلامت پوست سرتان را به خطر می اندازد، به کنترل شوره سر کمک می کند.

اما چرا سرکه سیب می تواند ماده ای عالی برای موها و پوست سرتان باشد؟

 چون سرکه سیب حاوی میزانی طبیعی و سالم از اسید آلفا هیدروکسی است. این ماده مهم برای کمک به پاک سازی طبیعی بقایای محصولات دیگری است که برای موهایتان استفاده می کنید.

با جلوگیری از از ایجاد این بقایا، موهایتان درخشش زیبایی پیدا کرده و از این مهمتر توازن pH موهایتان به حد ایدآل رسیده که به ارتقای سلامت موهایتان کمک می کند.

سرکه سیب خواص پیشگیری کننده مختلفی هم دارد زیرا گردش خون را در مویرگ هایی که درست زیر پوست سرتان هستند، افزایش می دهد.

از اینها گذشته، سرکه سیب بخاطر خواص ضدقارچ و ضدباکتری که دارد می تواند به اندازه یک شامپوی ضدعفونی کننده موثر باشد. این آن را به محصولی بسیار عالی برای جلوگیری از عفونت پوست سر تبدیل می کند.

 همچنین با استفاده از سرکه سیب برای درمان فولیکول هایی که توسط باکتری بسته شده اند (که باعث ایجاد پوسته پوسته هایی در منافذ موها روی پوست سر می شود) می توانید از ریزش موهایتان جلوگیری کنید.

روش استفاده:

اکثر افراد توصیه می کنند که سرکه سیب را با آب گرم مخلوط کنید. اما بااینکه همه موها شبیه به هم نیستند، فرمول هایی برایتان آورده ایم که می توانید طبق نوع موهایتان از آن استفاده کنید.

اگر موهایتان ضخیم و بلند است، نسبت سرکه و آب گرم مصرفی تان یک به یک باشد.

اگر موهایتان نازک و کوتاه است، نسبت سرکه سیب به آب گرم باید یک به چهار باشد. همچنین اگر به طور مداوم موهایتان را با موادشیمیایی صاف می کنید، بهتر است از همین نسبت استفاده کنید.

اگر موهایتان ضخیم، مجعد یا فر است، نسبت سرکه سیب به آب گرم باید یک به سه باشد.

 همچنین می توانید رایحه محبوبتان را به این فرمول اضافه کنید تا بوی سرکه سیب اذیتتان نکند.

فرمولاسیون سرکه سیب خودتان را درست بعد از شامپو کردن موها استفاده کنید، سپس موها را آب گرفته و وقتی می خواهید موهایتان را خشک کنید، دقت کنید که آنها را در حوله نپیچید. موهایتان برای اینکه بوی سرکه سیب زیاد نماند، باید تنفس کنند.

توصیه می کنیم حتما یک بار در ماه از این درمان عالی استفاده کنید.

CRI

نقش موسيقى تنها به افزايش حال سرخوشى و شادى خلاصه نمى شود كه حتى اين عامل معجزه‌گر شما را در تحمل درد، كاهش اضطراب و البته در بهبود فعاليت‌هاى ذهن يارى مى رساند. موسیقی شاید به‌ شما در بهتر به خواب رفتن، تمرکز به هنگام مطالعه کردن، یا ورزش‌کردن کمک کرده‌ باشد. حتی ممکن است دردتان را تسکین داده ‌باشد. اما آیا تاکنون به دلايل آن انديشيده‌ايد؟

درد و اضطراب در وجود انسان از یک منشا سرچشمه نمی گیرند اما موسیقی می تواند در تسکین و برطرف نمودن هر دو مشکل تاثیرگذار باشد. بسیاری از تحقیقات امروزی نشان می دهد که موسیقی در منحرف نمودن حواس و کاستن علائم درد، پیش از آنکه به مغز برسند و فرد آن را حس نماید، موثر است.

با بهره بردن از موسیقی، از هر گونه و نوعی که دوستدار آن هستید، در افزایش سطح روحیه‌تان، و تسکین دردهای جسمی تا کمک به فعالیت بیشتر مغزی کوشا باشید.

RFI

بسیاری با این پدیده آشنایند: اولین شب در آپارتمان یا هتل جدید سخت‌ترین شب برای خوابیدن است. محققان آمریکایی می‌گویند، علت را باید در نیمکره چپ مغز جست، جایی که حتی در خواب عمیق بیدار است.

یک ضرب‌المثل ژاپنی می‌گوید: «اگر بالشت را عوض کنی خوابت نمی‌برد.» اینک پژوهشگران آمریکایی می‌دانند چرا این ضرب‌المثل مصداقی عینی دارد. بخصوص نخستین شب در رختخوابی نامأنوس برای به خواب رفتن بدترین شب است.

حقیقت این است که نیمکره چپ مغز به هنگام تغییر جای خواب مقاومت می‌کند و همچنان فعال می‌ماند. به عبارتی دیگر نیمکره چپ در محیطی نامعمول در وضعیت "گوش به زنگ" قرار می‌گیرد.

تیم تحقیقاتی دانشگاه براون به ریاست یوکا ساساکی این نتیجه را پس از رشته تحقیقاتی به دست آورده است. حاصل این تحقیقات در شماره جدید مجله علمی "کارنت بیولوژی" به چاپ رسیده است.

خانم ساساکی می‌گوید: «ما می‌دانیم که حیوانات دریایی و بعضی پرندگان از سیستم نامتقارن نیمکره‌های مغز در هنگام خواب برخوردارند که یکی از نیمکره‌ها به هنگام خواب بیدار و دیگری خواب می‌ماند.»

این استاد دانشگاه براون توضیح می‌دهد، اما در مغز انسانی دو نیمکره ناهماهنگ عمل نمی‌کنند. با این حال ممکن است که "مغز ما همانند نهنگ‌ها و دلفین‌ها از یک سیستم مینیاتوری برخوردار باشد."

نیمکره چپ، "نگهبان شب"

این تیم تحقیقاتی فعالیت مغزی ۳۵ داوطلب را در اولین و هشتمین شب در تختخوابی جدید مورد بررسی قرار داد. نتیجه این بود: در اولین شب نیمکره چپ مغز داوطلبان در مرحله امواج آهسته خواب عمیق بسیار تحریک‌پذیر بود و به کوچک‌ترین صدایی واکنش نشان می‌داد.

پژوهشگران نمی‌دانند چرا این اتفاق در نیمکره چپ مغز می‌افتد. اما از آنجا که این آزمایش تنها بر روی مرحله اول از خواب عمیق انجام شده آنها گمان می‌برند که شاید در مراحل دیگر وظیفه "گوش به‌زنگ ماندن" را نیمکره راست به عهده می‌گیرد و نیمکره چپ به خواب می‌رود.

دیتار ریمان از بیمارستان وابسته به دانشگاه فرایبورگ آلمان نتایج این مطالعات را تازه و بسیار جالب می‌نامد. او می‌گوید: «این نتایج هم‌مسیر با تحقیقاتی است که نامش "خواب در محلی خاص" است که به این مورد باید گفت "هوشیاری در محلی خاص".»

ریمان می‌گوید، این تحقیقات گویای آن است که تمامی مغز به هنگام خواب در وضعیتی یکسان قرار ندارد.

درمان بدخوابی‌

دیتار ریمان این اظهارات را با توجه به نتایج تحقیقات برای درمان اختلالات خواب بیان کرده است. کارشناسان مدت‌هاست بر این نظرند که انسان‌هایی که دچار بدخوابی‌های مزمن‌اند دائما در حالت "گوش‌‌به‌زنگ" قرار دارند و از تحریک‌پذیری دائمی در طول خواب در رنج‌اند.

با توجه به این نتیجه درمانگران توصیه می‌کنند که مبتلایان به بدخوابی به‌عمد دیرتر به رختخواب بروند.

یوکا ساساکی، از دست‌اندرکاران مطالعات تحقیقاتی دانشگاه براون آمریکا پیشنهاد می‌دهد، کسانی که به سفر می‌روند برای اینکه مشکل خواب در شب نخست را نداشته باشند بهتر است بالش خود را به همراه برده یا همواره به هتلی یکسان بروند.

به‌یقین همه مسافران یکی نیستند و برخی در شب نخست‌ هم به راحتی به خواب می‌روند. ساساکی می‌گوید، علت این تفاوت را باید در انعطاف‌پذیری بالای مغز انسان جست.

در دانشگاه براون کار بر روی قسمت فعال مغز به هنگام خواب هنوز ادامه دارد. پژوهشگران تکنیک‌هایی را در دست تحقیق دارند تا به کمک ‌آنها بخش فعال مغز را غیر هشیار کرده و خواب را آسان‌تر کنند.

dw

تشخیص هویت افراد در حوزه‌ی امنیت، اهمیت فراوانی دارد. اسکن اثر انگشت و شبکیه‌ی چشم از جمله روش‌های رایج در تشخیص هویت است. اما این بار پژوهشگران به سراغ مغز رفته‌اند تا با الگوبرداری از امواج آن، هویت افراد را شناسایی کنند.

در ظاهر، همه‌ی انسان‌ها به محرک‌های محیط پاسخ یکسانی می‌دهند. اما تحقیقات اخیر پژوهشگران دانشگاه بینگهمتون نشان داده است که ما انسان‌ها بیشتر از آنچه که به نظر می‌رسد، منحصر به فرد هستیم. بنا به گفته‌ی این محققان، پاسخ هر یک از انسان‌ها به محرک‌هایی چون غذا، دیدن افراد مشهور یا کلمات بسیار متفاوت است و این پاسخ‌ها می‌تواند با دقتی ۱۰۰٪، افراد را از یکدیگر متمایز کند.

طی یک مطالعه، پژوهشگران ۵۰ نفر را انتخاب کردند و با استفاده از هدست‌های الکتروانسافلوگرام - EEG -  فعالیت مغزی آن‌ها را ‌اندازه‌گیری کردند. نحوه‌ی کار به این شکل بود که به هریک از شرکت‌کنندگان در این آزمایش، ۵۰۰ تصویر مختلف از غذا، افراد معروف و کلمات نشان داده شد.تصاویر موجود با هدف خاصی انتخاب شده بودند تا پژوهشگران بتوانند بهترین پاسخ عاطفی منحصر به فرد را از شرکت‌کنندگان دریافت کنند. به این ترتیب پژوهشگران توانستند تا با نتایج حاصل ازپاسخ‌های EEG توسط رایانه، تک تک افراد را با دقت ۱۰۰٪ شناسایی کنند.

محققان بر این باور هستند که الگوهای امواج مغزی نسبت به اثر انگشت یا اسکن شبکیه‌ی چشم، در شناسایی افراد موثرتر و دقیق‌تر عمل می‌کند. در مقابل، الگوی امواج مغزی فرد تغییرپذیر است و در موارد نادری این امکان وجود دارد که الگوی مغزی یک شخص به سرقت برود. پرفسور "سارا لازلو" که به عنوان روانشناس و سرپرست تیم تحقیقاتی فعالیت می‌کند، می‌گوید : " الگوی اثر انگشت به هیچ عنوان قابل سرقت نیست و کسی نمی‌تواند با استفاده از سرقت آن، اثر انگشت جدیدی ایجاد کند. در حالی که الگوی امواج مغزی قابلیت ربوده شدن را دارند. "

در پژوهش مشابه گذشته، پژوهشگران به ۳۲ نفر از داوطلبان حاضر در آزمایش، تنها به نشان دادن کلمات اکتفا کردند و پس از تحلیل امواج مغزی این افراد توسط کامپیوتر، برای ۹۷٪ آن‌ها الگوی امواج دریافت شده، منحصر به فرد بود. تا این که در مطالعه‌ی اخیر با همکاری پنتاگون از سیستم‌های پیشرفته‌تری برای‌اندازه‌گیری و الگوبرداری امواج مغزی استفاده شد و این بار برای ۱۰۰٪ افراد یک الگوی مغزی منحصر به فرد به دست آمد.

منبع

DIGITALTRENDS

ارسال :مهرداد نورایی

"استرس" یک حالت روانی یا فشار احساسی یا تنش ناشی از شرایط دشوار تعریف شده است. پژوهش‌های اخیر توسط یک نهاد غیرانتفاعی به نام "جامعه مدیریت استرس نیل شاه" نشان می‌دهد که بدن انسان چنان طرح شده است که بتواند هر ماه دو تا سه مورد استرس شدید را تجربه کند.

همه ما، در مقطعی از زندگی، به شکلی گرفتار استرس می‌شویم که می‌تواند وقت و انرژی ما را بگیرد. پژوهشگران پنج روش ساده و کم هزینه برای برطرف کردن استرس و بهره مند شدن از یک زندگی شادتر و سالم‌تر پیشنهاد می‌کنند:

۱-عاملی را که موجب استرس در شما می‌شود شناسایی کنید. اگر بتوانید بفهمید چه چیزی یا چه زمانی باعث بروز استرس می‌شود، گام بعدی این خواهد بود که از آن پرهیز کنید. شناختن عوامل استرس‌زا، ارزان ترین راه برای خنثی کردن آن است.

۲-بیشتر بخوابید. بدن برای این که بتواند کار خود را آنطور که طراحی شده انجام دهد، به میزان مشخصی استراحت نیاز دارد. انجمن روانشناسی آمریکا می‌گوید ۶۰ تا ۹۰ دقیقه خواب اضافی در هر شب، به شما کمک خواهد کرد شادتر و سالم‌تر باشید. اگر به اندازه کافی نخوابید، موجب خواهد شد بدون آن که حتی خود بدانید، دچار استرس شوید. اگر از جمله کسانی هستید که با وجود خوابیدن، باز هم احساس خستگی و استرس می‌کنید، بهتر است کمی بیشتر بخوابید. اگر مشکل خوابیدن دارید، از داروهایی که در دسترس است، استفاده کنید.

۳-خطرات بیشتری را بپذیرید. شاید کمی غیرعادی به نظر برسد، اما واقعیت دارد. همه ما کارهایی داریم که همیشه می‌خواستیم انجام دهیم، اما می‌ترسیدیم. از رها کردن شغلی مطمئن، که در عین حال از آن متنفریم، تا راه انداختن کسب و کار شخصی یا حتی مسافرت. وقتی با پرسش‌هایی مانند "آیا باید، آیا می‌توانم و امثال اینها" روبرو می‌شوید، بنشینید، خوب فکر کنید و سعی کنید به استرس پایان دهید. یادمان باشد که ما هر روز زندگی می‌کنیم، اما فقط یک بار می‌میریم. زمان مرگ هم معلوم نیست، بنابر این خطر را بپذیرید و کاری که واقعا دلتان می‌خواهد را انجام دهید. آنگاه بدنتان سپاسگزار شما خواهد بود.

۴-بودرمانی. استفاده از روغن‌های گرفته شده از گیاهان یا سوزندان گیاهان دارویی و معطر، برای تقویت آرامش روحی و جسمی مؤثر است. نکته مهم در استفاده از چنین روش‌هایی، این است که اگر بطور منظم این کار را انجام دهید، می‌توانید تا بیش از ۴۰ درصد از استرس خود کم کنید.

۵-بهتر بخورید. اغلب این جمله را می‌شنویم که "تو همانی که می‌خوری هستی." درست است؛ اگر زیاد از غذاهای آماده استفاده می‌کنید، انتطار نداشته باشند که بدن شما به شیوه‌ای مثبت پاسخ دهد. خوردن غذای سالم آنقدرهم که احتمالا فکر می‌کنید گران نیست، می‌توانید آن را با بودجه‌ای که دارید تطبیق دهید.

یک گوریل به دانشمندان کمک کرده است به درک جدیدی در مورد شباهت‌های ژنتیک میان انسان‌ها و این گونه از میمون‌های درخطر انقراض برسند.

به گزارش رویترز دانشمندان نسخه به روز شدهٔ ژنوم «دی‌ان‌ای» گوریلی ۱۱ ساله به نام «سوزی»رونمایی کردند. سوزی در باغ وحش کلمبوس اوهایو آمریکا زندگی می‌کند.

اطلاعات به دست آمده شکاف‌های موجود در نخستین نقشه ژنتیکی منتشر شده در سال ۲۰۱۲ را پر می‌کند.

پژوهش جدید نشان می‌دهد که گوریل‌ها و انسان‌ها کمی بیش از آنکه پیشتر تصور می‌شد به هم شبیه هستند و ژنوم‌های آنها تنها ۱.۶ درصد تفاوت دارند. فقط شمپانزه‌ها و نوع دیگری از میمون‌ها بنام بنوبو‌ها از این نظر به انسان‌ها نزدیک‌تر هستند.

ژنوم جدید نشان می‌دهد که برخی تفاوت‌های ژنتیکی میان انسان و گوریل از این قرارند: سیستم‌های ایمنی و باروری؛ ادراک حسی، تولید کراتین که پروتئینی ضروری برای موها ناخن و پوست است و تنظیم انسولین که هورمونی برای کنترل سطح قند خون است.

کریستفر هیل محقق ژنتیک در دانشگاه واشینگتن و یکی از نویسندگان اصلی این تحقیق می‌گوید «تفاوت‌های میان گونه‌ها می‌تواند پژوهشگران را در تعیین نواحی ژنوم انسان که مرتبط با شناخت بالا‌تر و همچنین بیماری‌های پیچیده زبانی، رفتاری و عصبی است یاری کند.»

در همین زمینه، اوان آیشلر یکی از پژوهشگران ارشد این پروژه به پایگاه خبری «نیوز اوری دی» می‌گوید «انگیزه من در بررسی ژنوم انسان و میمون این است که عوامل تفاوت رفتاری بین این دو گونه را بفهمم. من علاقه دارم ژنوم‌های تمام گونه‌های بزرگ میمون‌ها را دوباره بررسی کنم تا به دیدگاه جامعی ازتنوع ژنتیکی که انسان‌ها را از میمون‌ها متمایز می‌کند دست یابم».

بنا به عقیدهٔ این محقق، فناوری توالی و بیولوژی محاسباتی به درجه‌ای از پیشرفت رسیده است که ژنوم پستانداران را می‌توان با دقت بالا در آزمایشگاه‌ها تولید کرد. این قابلیت می‌تواند انقلابی در دانش مربوط به تکامل ژنوم و بیولوژی گونه به وجود آورد.

آزمایشگاه دانشگاه واشینگتن که این تحقیق را هدایت کرده در حال کار برای ایجاد یک مرجع کامل تفاوت‌های ژنتیک بین انسان‌ها و میمون‌های بزرگ، شامل گوریل‌ها، اورانگوتان‌ها، شمپانزه‌ها و بنوبو‌ها است. بر مبنای بررسی‌های اخیر، مسیر تکامل انسان‌ها و گوریل‌ها حدود ۱۲ میلیون سال تا ۸.۵ میلیون سال پیش از هم جدا شد.

جمعیت گوریل‌ها به وسیلهٔ فعالیت‌های انسانی مثل تخریب زیستگاه‌ها و شکار حیوانات در معرض تهدید است.

آمار مرگ و میر جوانان بر اثر سکته قلبی، در چند سال اخیر، آن قدر بالا رفته که باید باور کنیم بیماری قلبی فقط گریبان افراد بالای چهل و پنجاه سال را نمی گیرد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، سازمان بهداشت جهانی، چندی پیش در مورد بیماری های قلبی جوانان هشدار داد. این سازمان، عوامل محیطی و اقتصادی، استرس های کاری و خانوادگی، آلودگی هوا، و کم شدن سلامت روانی افراد در عصر حاضر را مهم ترین دلایل ابتلای جوانان به ناراحتی های قلبی-عروقی اعلام کرده است. این پدیده در کشور ما نیز روند نگران کننده ای را طی کرده است

سن سکته قلبی همچنان پایین می آید.رسیدن به میانگین سنی زیر ۴۰ سال خبر نگران‌کننده‌ای است؛ یعنی هر فرد ایرانی با رفتارهای پرخطر در سن و سال جوانی در معرض مرگ طبیعی (و نه در اثر سوانح) قرار دارد.

عوامل ایجاد تصلب شرائین، (گرفتگی و سخت شدن عروق) فشار خون بالا، مصرف سیگار، رژیم غذایی نامناسب، بالابودن ژنتیکی چربی ها، استرس، و زندگی کم تحرک هستند. عوامل دیگری مثل اختلالات ژنتیکی و کمبود یک آنزیم در بدن نیز ممکن است به سکته قلبی منجر شود.

با این حساب، مرگ ناگهانی، چندان هم ناگهانی نیست. کمبود تحرک، تغذیه نامناسب و استرس های روانی، باعث تنگ شدن رگ ها می شوند.امااین اختلال، زمانی آشکار می شود که جوان به آستانه سی سالگی رسیده است.

اولین بار نیست که این خبر باعث ایجاد نگرانی می‌شود. چه این که پیش از عنوان شده بود که در گذشته سن بیماران قلبی ۴۰ تا ۶۰ سال بود اما در حال حاضر بیماران قلبی کشور جوان‌تر شده‌اند و حتی مواردی از مرگ و میر بیماران قلبی و عروقی در سنین ۲۵ تا ۳۵ سال هم مشاهده شده است.

کاهش سن سکته قلبی امری نیست که منحصر به ایران باشد، امروزه سکته قلبی ناگهانی گریبان اشخاصی را می ‌گیرد که در سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی به سر می ‌برند. البته این امر قابل انکار نیست که سن سکته قلبی در ایران، سن مناسبی نیست و باید تدابیری برای این امر اندیشیده شود.

در بروز سکته قلبی، مجموعه‌ای از فاکتورهای موثر می‌توانند نقش داشته باشند. نکته جالب توجه در این‌جاست که ۹۰ درصد از ریزفاکتورها قابل پیشگیری است. عواملی هم‌چون وضعیت تغذیه، آلودگی هوا و استرس از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر این مساله هستند.

بخشی از دلایل کاهش سن سکته قلبی ناشی از فرآیند فزاینده “شهری شدن” است: هرچه انسان راحتی بیشتری به ‌دست بیاورد و به جای استفاده از عضلات، بیشتر از مغزش استفاده کند، ناخود‌آگاه خود را آماده سکته قلبی می ‌کند. بیشتر مسائل سکته قلبی در ایران مربوط به مصرف زیاد غذاهای چربی دار و سرانه مصرف بالای روغن نباتی جامد است.
همچنین استرس‌ها به دو طریق میزان بروز بیماری‌های قلب و عروق را افزایش می‌دهند. به این صورت که در زمان استرس هورمون‌های شیمیایی نظیر اپی نفرین ترشح و موجب تنگی عروق قلب و تشدید آترواسکلروز و پرفشاری خون می‌شود و این در حالی است که استرس از مسیر دیگری، کاهش تحرک فعالیت جسمی و ورزش را به دنبال دارد. منظور از استرس زندگی پرمشغله نیست بلکه استرس است که میزان ضربان قلب و فشار خون افزایش می‌یابد.

آلودگی هوا فاکتوری است که به طریقی مکمل در افزایش سکته‌های قلبی موثر است.اگر فردی ۷۰ تا ۸۰ درصد دچار تنگی عروق کرونری باشد آلودگی هوا این گرفتگی را ۹۰ تا ۱۰۰ درصد تشدید می کند. از طرفی، بررسی‌های مختلف نشان داده است متوسط عمر افراد در مناطق آلوده تهران در مقایسه با نقاط دارای هوای پاک و مناطق روستایی کوتاه‌تر است.

مسئله کاهش سن سکته قلبی، از معضلات نگران‌کننده سلامت عمومی کشور است؛ اما به نظر نمی‌رسد تنها وزارت بهداشت و درمان بتواند متکفل این امرشود. مسئله کاهش سن سکته را شاید بتوان مرتبط با رواج نوع خاصی از الگوی زندگی دانست. تغییر شیوه زندگی را علت اصلی زیاد بودن تعداد مبتلایان به بیماری های قلبی در ایران، در مقایسه با میانگین جهانی است. به دلیل شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور، شهروندان مجبورند بیش از توان روحی و جسمی خود تلاش کنند که سبب ساز افزایش فشار خون، استرس، بیماری قلبی و مرگ می‌شود.

به نظر رواج شیوه‌هایی از زندگی که برای سلامت افراد و دست‌کم بقای آن‌ها با رنج جسمانی کمتر، مضر است، مسئله‌ای از سنخ “مسائل فرهنگی” است. شهروندان کلان‌شهرها به نوعی از زندگی رسیده‌اند که “نظریه خوشبختی” در آن غایب است. اندیشیدن‌ها در این باب تماماً در سقف برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت یا روزمرگی‌های همگانی محدود می‌شود. هر چند شاید برای مسئولان نیز قابل تامل باشد که چرا جامعه ایران چنین ولعی به “شهری شدن” دارد و مهاجرت به مناطق پرجمعیت‌‌تر دارد. دلیل رشد فزاینده استرس‌ در زندگی افراد معمولی چیست و البته آلودگی هوا که گفتن ندارد!

pezeshk.us

به این پدیده می گوییم دژا- وو   - Deja Vu -   معنی تحت اللفظی این کلمه فرانسه «قبلا دیده شده» است.

توضیح رایج امروزین روان شناسان درباره این پدیده، بروز اشتباه در فرایند حافظه انسان است، به این معنی که وقتی صحنه ای را می بینیم این صحنه به حافظه کوتاه مدت ما سپرده می شود و در هر لحظه ذهن ما چند ثانیه پیش تر را از روی حافظه کوتاه مدت به خاطر می آورد ( وگرنه نمی تونستیم آن صحنه را لحظه به لحظه دنبال کنیم ) اما گاهی اوقات این عملکرد به نحوی انجام می شود که گویی تصاویر چند لحظه پیش از حافظه طولانی مدت بازخوانی می شود و بنابراین تصور می کنیم اتفاقی که چند لحظه پیش تر افتاده در گذشته ای دور رخ داده و ما مشغول به خاطر آوردن آن از روی حافظه طولانی مدتمان هستیم.

به همین دلیل هست که همیشه حس جست و جو برای خاطره ای دور دست در چنین لحظاتی بسیار قوی است و مدام داریم با خودمان می گوییم « این صحنه را قبلا کجا دیده بودم؟ ». هر چند هرگز نمی توانیم زمان و مکان دقیق بروز این خاطره ی قدیمی دروغین را دقیقا به خاطر بیاوریم. درباره نحوه دقیق عملکرد مغز ( مثلا اینکه مغر ما پیش از درک هر لحظه آن را از حافظه کوتاه مدت بازخوانی می کند یا اینکه پیش از بازخوانی از حافظه کوتاه مدت جریان زمان را به عنوان یک خاطره در جریان درک می کند) بحث های زیادی وجود دارد، اما چیزی که فعلا روشن است، این است که دژا-وو ربطی به روشن بینی و آینده نگری ندارد.

تقریبا دو سوم مردم جهان با چنین تجربه ای رو به رو می شوند، پس نباید نگران خراب شدن مغزتان باشید. بررسی های روانپزشگان برای یافتن رابطه ای معنی دار میان بروز دژا-وو و اختلالاتی مثل اسکیزوفرنی و عصبی بودن نیز هیچ نتیجه ای نداشته و ارتباطی میان این پدیده با چنین اختلالاتی وجود ندارد. تنها عارضه مغزی که ممکن است با دژا-وو مرتبط باشد حمله صرع در ناحیه گیجگاهی مغز است. اغلب مردم در زندگی خود با دوره های ملایم حملات صرع رو به رو می شوند ( که به معنی ابتلا صرع نیست) و این حملات هم لزوما به معنی غش کردن و عوارض رفتاری ظاهری نیستند. دژا-وو می تواند نشانه بروز چنین حملات زودگذر و خفیفی باشد.

bigbangpage

ارسال : مهرداد نورایی

سفید شدن موها با بالا رفتن سن امری کاملا طبیعی است اما برای افراد جوان غیرعادی و غیرطبیعی است. سفید شدن موها در سن جوانی علاوه بر اینکه بر زیبایی تاثیر می‌گذارد، اعتماد به نفس فرد را کاهش می‌دهد. بسیاری افراد در سن 20 تا 30 سالگی با رشد موهای سفید مواجه می‌شوند.

گاهی اوقات علت سفید شدن موها در دوران جوانی می‌تواند به علت عوامل محیطی و ژنتیکی باشد ولی در بیشتر موارد نداشتن سبک زندگی ص‍حیح و سالم و پیروی نکردن از برنامه غذایی مناسب می‌تواند علت این امر باشد. به عنوان مثال، یکی از عوامل سفید شدن مو در دوران جوانی استرس و فشارهای روحی است. علاوه بر این، افرادی که سیگار می‌کشند 4 برابر بیشتر از افراد دیگر امکان دارد که در سن جوانی موهایشان سفید شود و یا دچار ریزش مو شوند.

به طور کلی، بر اثر کاهش تولید ملانین در ریشه موها ممکن است رنگ موها خاکستری شود.

برخی از غذاها سرشار از ملانین هستند در حالی که برخی غذاها ملانین ندارند و بدن آن را تولید نمی‌کنند. مواد غذایی که وارد بدن می‌شوند در سلامت عمومی بدن به خصوص سلامت مو نقش مهمی را ایفا می‌کند. برخی مواد غذایی و خوراکی سبب افزایش موهای سفید در سر و سفید شدن موها در دوران جوانی می‌شوند که از جمله این مواد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

شکر

پروتئین‌های حیوانی

نوشابه

رنگ‌های خوراکی

شیرین‌کننده‌های افزودنی

نمک یا سدیم

آرد سفید غنی‌شده

مونو سدیم گلوتامات

منبع:

The Science of Eating

گردآوری:مهرداد نورائی

دانشمندان طی تحقیقات و بررسی‌های متعدد توانسته‌‌اند جغرافیای احساسی 14 احساس متفاوت همچون حسادت، عشق، خشم، نگرانی و خشم را در بدن انسان نشان دهند.

در این مطالعه که بر روی بیش از 700 شرکت‌کننده انجام شد، جغرافیای احساسی بدن افراد مشخص شد و میزان حساسیت نقاط مختلف بدن انسان نسبت به احساسات مختلف ارائه شد. این تحقیقات را تیمی تحقیقاتی از فنلاند بر روی جامعه آماری بسیار وسیعی انجام دادند.

در واقع، احساسات متفاوت در بدن نقاط خاصی را درگیر می‌کنند و به دنبال آن اعصاب خاصی فعال می‌شوند و سیستم اعصاب بدن پیام‌هایی را به قسمت‌های مختلف بدن ارسال می‌کنند.

نتایج این تحقیقات نشان داده است که احساساتی همچون ترس و عصبانیت سبب افزایش حساسیت برخی نقاط بدن در قسمت بالای قفسه سینه می‌شود. دانشمندان علت این افزایش حساسیت را افزایش دم و بازدم و سرعت تنفس در آن نواحی دانستند.

در مقابل، حس شادی و خوشحالی بر کل بدن تاثیر می‌گذارد و همه نقاط را درگیر می‌کند و حس شادی تنها حسی است که اینگونه سرتاسر بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

بر اساس نتایج این تحقیق، عصبانیت قسمت بالای تنه را درگیر می‌کند در حالی که حس ترس، اعصاب میان‌تنه و بالاتنه را درگیر می‌کند. حس انزجار بیشتر سییتم گوارشی و دست‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در مقابل، ناراحتی برخی نقاط صورت و قفسه سینه را درگیر می‌کند.

حس تعجب کردن و شگفت‌زده شدن قسمت بالاتنه به خصوص سر را درگیر می‌کند. در حالی که نگرانی بر اعصاب داخل شکم و میان تنه تا سر را تاثیر می‌گذارد و حس عشق و دوست داشتن بیشترین تاثیر را دارد و از بالای پاها گرفته تا سر را درگیر می‌کند. حس افسردگی همه نقاط بدن به جزء قسمت میان تنه را درگیر می‌کند و نوعی حس خنثی و منفی به آن نواحی منتقل می‌کند.

هنگام تحقیر شدن دست‌ها و گردن تا سر درگیر می‌شوند و غرور قسمت میانی و سر را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و در نهایت حس حسادت درون قفسه سینه و سر را درگیر می‌کند. از روی شکل می‌توانید نحوه و شدت تاثیر این احساسات و میزان مثبت و یا منفی بودن آن را دریابید.

منبع:

Medical Daily

گردآوری:مهرداد نورائی

بر اساس یک بررسی جهانی در حال حاضر شمار چاق‌های دنیا از تعداد لاغر‌ها جلو زده است.

در ۴۰ سال گذشته شمار کسانی که به شدت اضافه‌وزن داشتند افزایش مشهودی یافته است. در سال ۱۹۷۵ تعداد چاق‌ها در سراسر دنیا ۱۰۵ میلیون نفر بود اما در سال ۲۰۱۴، ۶۴۱ میلیون نفر از این عارضه رنج می‌بردند.

طبق گزارش مندرج در مجله تخصصی لانست، به طور متوسط از هر ده مرد بیش از یک نفر چاق است. در زنان هم از هر هفت نفر یک نفر اضافه‌وزن شدید دارد. با این آمار می‌توان دریافت که شمار چاق‌ها از شمار لاغرها پیشی‌ گرفته است.

شاخص توده بدن معیاری است که با آن چاقی محک زده می‌شود. این شاخص (BMI) با تقسیم کردن وزن بر توان دوم قد (قد به توان دو) به دست می‌آید. اگر حاصل از ۲۵ بیشتر شود آن فرد اضافه‌وزن دارد و اگر شاخص از ۳۰ بیشتر شد فرد چاق است.

۷۰۰ پژوهشگر با همکاری سازمان بهداشت جهانی آمار ۲۰ میلیون فرد بالغ در ۱۸۶ کشور دنیا را بررسی کرده‌اند.

بر حسب این بررسی، حدود یک‌درصد از مردان و دودرصد از زنان دنیا با داشتن شاخص توده بدنی بالای ۴۰ چاقی بیمارگونه دارند. به بیان دیگر، ۵۵ میلیون نفر از مردم جهان توده‌ای بیش از حد بر روی دنده‌های خود حمل می‌کنند که باعث می‌شود کارایی بدنشان به هنگام تنفس کاهش یابد.

محققان می‌گویند، اگر این روند با همین سرعت ادامه یابد در سال ۲۰۲۵ از هر پنج نفر یک نفر اضافه‌وزن مفرط خواهد داشت.

مجید عزتی، از کالج امپریال لندن می‌گوید: «شمار انسان‌هایی که وزنشان مشکلی جدی برای سلامتی‌شان ایجاد کرده بیشتر از هر زمان دیگری است.»برای تأثیر بر این روند باید به حرکتی جهان‌شمول دست زد. برای نمونه می‌توان با افزایش قیمت مواد غذایی حاوی شکر به مصاف با چاقی رفت. بریتانیا در این زمینه نمونه‌ای خوب است. در بریتانیا در حال حاضر بحث‌هایی در مورد مالیات شکر در جریان است. اگر میزان شکر در نوشابه‌ها از هشت گرم در هر ۱۰۰ میلی‌لیتر بیشتر بود به آن مالیات تعلق خواهد گرفت.همزمان انسان‌هایی وجود دارند که وزنشان کمتر از حد بوده و به دلیل کمبود مواد مغذی سلامت‌شان با مشکل مواجه است. پژوهشگران این بررسی مطالعاتی تأکید کرده‌اند که این گزارش نباید مشکل افرادی که به اندازه کافی غذا برای خوردن ندارند را کم‌رنگ کند.

در آسیای جنوبی حدود یک‌چهارم از جمعیت با کمبود وزن روبروست. در آفریقای مرکزی و شرقی حدود ۱۲درصد از زنان و ۱۵درصد از مردان وزنی کمتر از حد معمول دارند.

بیش از یک‌پنجم مردان در هند، بنگلادش، تیمور شرقی، افغانستان، اریتره و اتیوپی بیش از حد لاغرند. دست کم یک‌چهارم زنان بنگلادش و هند از وزن عادی بهره‌مند نیست.

کم‌ترین وزن متوسط در میان مردان در اتیوپی و در میان زنان در تیمور شرقی‌، واقع در جنوب شرقی آسیا دیده می‌شود.

سوئدی‌ها لاغرترین اروپایی‌ها

مشکل چاقی در تمامی کشورها یکسان نیست. در ساموآی آمریکا بیش از نیمی از زنان و نزدیک به ۴۰ درصد از مردان اضافه‌وزن شدید دارند.

در کشورهای صنعتی غربی آمریکا بیشترین و ژاپن کمترین میزان از این شاخص را داراست.

در اروپا نیز بیشترین شاخص را مردان قبرس، ایرلند، مالت و زنان مولداوی دارند.

اما لاغرترین‌ها در اروپا زنان سوئد و مردان بوسنی و هلندی‌اند.

dw

1 . تا حد امکان پوست میوه ها را جدا کنید .

2 . خوردن میوه خام بجای آب میوه تا مواد مغذی بیشتری دریافت نمایید.

3 . خوردن بیشتر سبزیجات .

4. اجتناب از خوردن پنیر به علت وجود چربی اشباع فراوان در پنیر .

5 . نوشیدن بیش از 100 اونس آب در روز .

6 . اجتناب از خوردن مارگارین به علت وجود چربی ترانس بالا در مارگارین .

7 . مصرف شیر و محصولات کم چرب .

8 . اجتناب از خوردن ماکارونی .

9 . خوردن نان گندم .

10 . نوشیدن 1 تا 2 لیوان آب قبل از غذا .

11 . مصرف کافی اسید های چربی ضروری روزمره .

12 . خوردن کربوهیدرات های پیچیده مانند جو و سیب زمینی شیرین .

13 . اجتناب از غذا خوردن در نیمه شب .

14 . خواب کافی .

15 . استفاده از پله بجای آسانسور .

16 . سریع راه رفتن .

17 . تا حد ممکن پیاده روی کردن یا استفاده از دوچرخه بجای اتومبیل .

18 . استفاده از وزنه برای حفظ عضلات و از دست ندادن آنها .

19 . مصرف کمتر از 2.5 گرم سدیم در روز .

20 . استفاده از مولتی ویتامین برای بدست آوردن مواد مغذی از دست رفته .

21 . انجام تمرینات هوازی با شدت کم برای سوزاندن چربی ها .

22 . مصرف کسری از 500 کالری در روز برای از دست دادن 1 پوند وزن در هفته .

23 . توجه به برچسب و مقدار کالری درج گردیده برروی محصولات.

منبع:Muscle & Strength LLC

ترجمه :مهرداد نورائی

جندی شاپور البرز فروردین 95

بیگ بنگ: "تا حالا برایتان پیش آمده که بعد از یک مهمانی با سفره‌ای مجلل و رنگارنگ پشیمان شوید که چرا اینقدر غذا خوردید؟ بیشتر مواقع پس از پرخوری از این می‌نالیم که دست خودمان نبود، غذا خوشمزه بود، نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و… حالا نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد که این مسئله واقعا در حیطه اختیار ما نیست و این مغز انسانی است که ما را گول می‌زند تا پرخوری کنیم. "

 به گزارش بیگ بنگ به نقل از سرویس فناوری آنا، در طی یک بررسی جدید روی موش‌هایی با رژیم غذایی خمیر نان شیرینی مشخص شد که احتمالا ناحیه مغزی که باعث می‌شود ما طلب غذا کنیم از منطقه‌ای که ما را مجبور به خوردن آنها می‌کند، جدا است. دانشمندان مشتاق به درک این موضوع هستند که چرا وقتی گرسنه نیستیم، غذا می‌خوریم، که به اصطلاح به آن «غذا خوردن غیرمتعادل» می‌گویند، و روند این پدیده در مغز چگونه است.

  کایل پارکر، محققی در مرکز علوم پیوند حیاتی دانشگاه میزوری، در این‌باره می‌گوید: «اگر بخواهیم از غذا خوردن غیرمتعادل مثالی بزنیم، می‌توان به خوردن دسر بعد از صرف یک وعده غذایی کامل اشاره کرد. شاید از این واقعیت که گرسنه نیستم آگاه باشم اما دسر خوشمزه است پس به هر حال من آن را می‌خورم. درواقع ما به دنبال این هستیم که کدام یک از مدارهای عصبی نقشی در تحریک و کنترل این رفتار دارد». به گفته متیو ویل، پروفسور علوم روان شناختی، دانشمندان علم رفتارشناسی غذا خوردن را به عنوان فرآیندی دو مرحله‌ای توصیف می‌کنند که با نام مرحله اشتهابرانگیز یا اشتهاآور و مرحله تکمیلی شناخته می‌شود. وی در ادامه اضافه می‌کند: «به تابلو یک مغازه دونات فروشی فکر می‌کنید؛ لگو و عطر گرم و شیرین دونات نشانه‌های زیست محیطی هستند که مرحله طلب غذا یا اشتهاآور را شروع می‌کنند. بعد از این که دونات را به دست گرفتید و آن را خوردید هم مرحله تکمیلی نام می‌گیرد. »

چرا موش‌ها افراط در غذا خوردن را متوقف کردند ؟

ارکر از طریق فعال کردن مرکز لذت مغز، کانونی در مغز برای پردازش و تقویت پیام‌های مرتبط با لذت و پاداش، به مطالعه الگوهای رفتاری موش‌های آزمایشگاهی پرداخت. وی سپس موش‌ها را با رژیم خمیر نان شیرینی تغذیه کرد تا در عادات غذایی آنها مبالغه کند، بدین ترتیب متوجه شد که غذا خوردن موش‌ها دو برابر اندازه معمول شده است. هنگامی که پارکر به طور همزمان قسمت دیگری از مغز به نام «آمیگدال بیسولترال» را غیرفعال کرد، موش‌ها زیاده روی در غذا خوردن را متوقف کردند. آنها برای پیدا کردن غذای بیشتر به سبدهای غذایی خود مراجعه کردند اما این بار تنها مقدار معمولی از مواد غذایی را مصرف می‌کردند.

 ویل در این‌باره گفت: «به نظر می‌رسید که موش‌ها هنوز هم ولع خوردن خمیر نان شیرینی را داشتند. آنها دائما به سمت منبع مواد غذایی بازمی‌گشتند اما به سادگی آن را نمی‌خورند. متوجه شدیم که کارکرد بخشی از مغز را که مخصوص تغذیه است، در واقع مداری که به غذا خوردن حقیقی متصل است، را قطع کرده‌ایم اما قسمت ایجاد ولع غذا هنوز فعال است. در اصل، آن قسمت را دست نخورده باقی گذاشته بودیم. »

 پارکر برای فهمیدن اینکه در حین طلب و ولع غذا چه اتفاقی در مغز می‌افتد، یک آزمایش تشریحی طراحی کرد. درست مانند قبل، وی منطقه‌ای از مغز که با حس لذت و پاداش ارتباط دارد را فعال کرد و آمیگدال بیسولترال را در یک گروه غیرفعال کرد اما این کار را در گروه دیگر اعمال نکرد. هرچند این بار، پارکر مقدار مواد غذایی پرچربی که موش‌ها به آن دسترسی داشتند را محدود کرد تا هر دو گروه به یک میزان غذا مصرف کنند. ظاهرا، هر دو گروه موش‌ها رفتارهای غذایی مشابهی را نشان دادند. آنها بخشی از غذا را خوردند اما به رفت و آمد خود به سمت سبد غذایی ادامه دادند. هرچند، پارکر تفاوت آشکاری را درون مغز آنها مشاهده کرده است. موش‌هایی که مرکز اکومبنس آنها فعال بود، افزایش فعالیت نورون دوپامین را نشان دادند که با رویکرد محرک رفتاری مرتبط است.

 همچنین این گروه تحقیقاتی کشف کردند که وضعیت آمیگدال بیسولترال هیچ‌گونه تاثیری بر سطوح علامت دهی دوپامین ندارد. با این حال، پارکر تنها در هیپوتالاموس مغز موش‌هایی که دارای آمیگدال بیسولترال فعال بودند، سطح بالایی از ارکسین-ای یا orexin-A ، مولکولی که با اشتها ارتباط دارد، را مشاهده کرد. وی در این‌باره گفت: «به ما ثابت شد که آنچه می‌تواند باعث جلوگیری از رفتار غذایی شود همان عامل جلوگیری از کارکرد ارکسین است». ویل نیز در این‌باره اینگونه توضیح داد: «این نتایج ایده دخیل بودن دوپامین در رویکرد مذکور یا مرحله ولع غذا و ارکسین-ای در مرحله مصرفی را تقویت کرده است. »

 این گروه پژوهشی معتقدند یافته‌هایشان می‌تواند منجر به درک بهتری از وجوه متفاوتی از پرخوری و اعتیاد به مواد مخدر شود. با کشف شدن مداربندی مستقل ولع در مقابل مصرف حقیقی غذا یا مواد مخدر، این امر می‌تواند منجر به درمان‌های دارویی بالقوه‌ای شود که بیش از پیش خاص و ویژه باشند و عوارض جانبی ناخواسته کمتری نیز داشته باشند. جزئیات بیشتر این پژوهش در ژورنال «علوم اعصاب رفتاری» منتشر شده است.

 گردآوری :مهرداد نورائی

سایت علمی بیگ بنگ

Source: University of Missouri

فصل بهار، در کنار زیبایی‌هایش برای برخی فصل عطسه، سرفه، خارش گلو و آب‌ریزش بینی‌ است. این علایم در فصل بهار ممکن است نتیجه حساسیت فصلی باشد یا نتیجه سرماخوردگی ناشی از تغییر هوا. اما چطور بفهمیم که کدام عطسه و سرفه مال سرما خوردگی است و کدام به دلیل حساسیت فصلی؟

به گزارش خبرگزاری آلمان، برخی از این علیئم را می‌توان اینطور طبقه‌بندی کرد:

سرما خوردگی:

-به آهستگی شروع می‌شود

-در تمام فصول سال ممکن است اتفاق بیافتد، اما در فصل‌های بارانی و سرد بیشتر می‌شود.

-معمولا کمتر تا ده روز به طول می‌کشد.

-اغلب با تب همراه است.

-ترشحات بینی در ابتدا آبکی است و با پیشرفت بیماری غلیظ و زرد رنگ می‌شود.

حساسیت:

-ناگهان به سراغ‌ آدم می‌آید.

-در فصول خاص سال، وقتی گیاهان خاصی شکوفه می‌دهند، پدیدار می شود.

-می‌تواند هفته‌ها و ماه‌ها به طول بیانجامد.

-اغلب باعث خارش و آبریزش از چشم‌ها می‌شود.

-ترشحات بینی اغلب رقیق و شفاف است.

تنها راه تشخیص صد در صد این دو از هم، مراجعه به پزشک است. اما می‌توان قبل از مراجعه به پزشک برخی کارها را هم در خانه انجام داد. برای کسانی که به حساسیت‌های فصلی دچارند، خوب است که تقویمی از فصل حساسیت‌هایشان داشته باشند. اینکه چه چیز خورده‌اند یا به چه مناطقی رفته‌اند که حساسیت در آنها تشدید شده بود. حساسیت‌ تنها با یک عامل تشدید نمی‌شود بلکه عوامل زیادی در زمان‌های مختلف سال می‌توانند آن را زیاد یا کم کنند.

ماریا شاراپووا، ستاره روس تنیس زنان اعلام کرده آزمایش دوپینگ او مثبت شده است.

اما ملدونیوم چیست؟

ملدونیوم در لتونی و روسیه بعنوان داروی ضد ایسکمی استفاده می‌شود. در کسانی که به آنژین صدری مبتلا هستند، یعنی کسانی که دچار گرفتگی یا نارسایی رگ‌های خون‌رسان به ماهیچه قلب هستند، این دارو برای افزایش خون‌رسانی و اکسیژن‌رسانی استفاده می‌شود.

در لتونی و روسیه از ملدونیوم همراه دارویی دیگر به نام لیزینوپریل برای درمان نارسایی قلبی نیز استفاده می‌شود.

علاوه بر این، در کسانی که دچار بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی هستند از این دارو برای بهبود گردش خون مغز استفاده شده و برخی گزارش‌ها حاکی از این است که این دارو باعث بهتر شدن خلق، حرکت، کاهش ضعف عضلانی و سرگیجه و تهوع در این بیماران می‌شود.

ماریا شاراپووا گفته است که پزشک این دارو را به دلیل اینکه او مرتب مریض می‌شده و سابقه دیابت در خانواده‌اش وجود داشته تجویز کرده بوده است.

در تحقیقی که در آوریل ۲۰۱۵ درباره تاثیر این دارو در ورزشکاران حرفه‌ای منتشر شد، "افزایش استقامت ورزشکاران، بازیابی توان جسمانی بعد از تمرین، جلوگیری از استرس و ازدیاد فعالیت دستگاه عصبی مرکزی" از جمله تاثیرات این دارو عنوان شده است.

در ماه اکتبر یک گروه ضد دوپینگ در آمریکا در آزمایش ادرار ۸۳۰۰ ورزشکار، ۱۸۲ نمونه مثبت از نظر ملدونیوم یافته بود.

آژانس جهانی ضد دوپینگ چون "شواهدی از استفاده ورزشکاران از این دارو به قصد افزایش توان بدنی" یافته بود، تقریبا پنج ماه پیش تصمیم گرفت این داروی "تعدیل‌کننده متابولیسم" را در زمره داروهای ممنوعه قرار دهد.

آژانس ضد دوپینگ روسیه در همان زمان ورزشکاران این کشور را از این تصمیم مطلع کرده بود. این تصمیم از روز اول سال ۲۰۱۶ به اجرا گذاشته شد.

بجز ماریا شاراپووا، آزمایش دوپینگ اکاترینا بوبرووا، قهرمان روس پاتیناژ المپیک نیز به دلیل استفاده از این دارو مثبت شده است.

شرکت گریندکس که این دارو را در لتونی تولید می‌کند امروز به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت دوره درمان با ملدونیوم چهار تا شش هفته است:

"بر حسب شرایط بیمار، دوره درمان با ملدونیوم بین چهار تا شش هفته متغیر است. این دارو را می‌توان سالی دو یا سه بار تکرار کرد."

"فقط پزشکان می‌توانند با پیگیری و ارزیابی شرایط بیمار دارو را برای دوره طولانی‌تری تجویز کنند."

با اینکه گریندکس قبلا اعلام کرده بود که ملدونیوم "می‌تواند ظرفیت فعالیت افراد سالم را در زمانی که زیر فشار جسمی یا ذهنی هستند یا دوره بازتوانی را طی می‌کنند افزایش دهد"، اکنون این شرکت می‌گوید ملدونیوم توان ورزشکاران را افزایش نمی‌دهد و حتی ممکن است اثر عکس نیز داشته باشد:

"ملدونیوم در فعالیت‌های ورزشی تجزیه اسیدهای چرب و تولید انرژی را کاهش می‌دهد."

افزایش فشار خون، بی‌نظمی ضربان قلب و عوارض پوستی از عوارض جانبی ملدونیوم هستند.

bbc news

دو گروه از دانشمندان به راه‌حل‌هایی ابتکاری برای کمک به رفع عیوب بینایی دست یافته‌اند.به گزارش پایگاه خبری ان‌بی‌سی، محققان در یک آزمایش، روشی برای جراحی ابداع کردند که بافت‌های صدمه‌دیده در اثر آب مروارید را با سلول‌های بنیادی جانشین می‌کند.

در آزمایشی دیگر، یک گروه از محققان ژاپنی روشی برای تبدیل سلول‌های معمولی پوست به انواع سلول‌های چشمی یافتند.

هر دو آزمایش روش‌هایی برای جایگزینی جراحی‌های کنونی آب مروارید یا قرنیه پیشنهاد می‌کنند.

دکترجولی دانیلز، متخصص بیماری‌های چشم از دانشگاه کالج لندن، می‌گوید این دو آزمایش بیانگر قدرت قابل توجه درمانی و احیا‌کنندگی سلول‌های بنیادی است.

آب مروارید، كدر شدن عدسی چشم است كه منجر به مشكلات بینایی می‌شود. عدسی از آب و پروتئین ساخته شده و شفاف است تا نور بتواند از آن عبور كند. گاهی اوقات بخشی از این پروتئین‌ها تغییر یافته و منجر به كدر شدن قسمت‌هایی از عدسی می‌شود. در نتیجه نور به خوبی به شبكیه نمی‌رسد و اختلال بینایی ایجاد می‌شود.

در مراحل اولیه، استفاده از نور قوی و عینک، مشكلات بینایی ناشی از آب مروارید را كمتر می‌كند. اما در مراحل بعدی بیماری، انجام جراحی برای بهبود بینایی ضروری است.

آب مروارید عامل اصلی نابینایی در دنیاست. مطالعات نشان می‌دهد بیش از نیمی از مردم آمریکا تا سن ۸۰ سالگی مبتلا به آب مروارید می‌شوند. سالانه حدود ۲۰ میلیون نفر در سراسر دنیاجراحی آب مروارید انجام می‌دهند. بعضی از نوزادان هم در بدو تولد مبتلا به آب مروارید هستند.

به گزارش یونایتدپرس در آزمایشی که روی نوزادان مبتلا به آب مروارید انجام گرفته، محققان از روشی برای برداشتن عدسی صدمه دیده چشم و حفظ سلول‌های بنیادی اصلی استفاده کردند.

دکتر علی جلیلیان، سخنگوی آکادمی چشم پزشکی آمریکا، که در این تحقیق شرکت نداشته، می‌گوید مشخص نیست بتوان این روش را در مورد آب مروارید که در بزرگسالان شایع است نیز به کار برد. اما قطعا این یافته‌ها جالب و هیجان‌انگیز هستند.

جلیلیان همچنین می‌گوید این مطالعه فقط برای مدتی کوتاه بر روی این کودکان انجام شده و مشخص نیست اثرات بلندمدت آن بر بینایی چه خواهد بود. یک ریسک این است که آب مروارید به عدسی ترمیم شده با سلول‌های بنیادی بازگردد.

نوزادان ممکن است از یک چشم یا هر دو چشم مبتلا به آب مروارید باشند. تقریبا از هر ۱۰ هزار کودک سه نفر مبتلا به آب مروارید است.

دانشمندان این روش‌های جدید را ابتدا روی خرگوش‌ها، سپس روی میمون‌ها، و در نهایت روی ۱۲ نوزاد مبتلا به آب مروارید امتحان کردند.

آنها آزمایش‌های بالینی را روی کودکان مبتلا به آب مروارید با سن بیش از دو سال انجام دادند تا ببینند آیا عدسی چشم را می توان در انسان‌ها به وسیله روش‌های جراحی ترمیم کرد یا نه.

عدسی چشم همه آن ۱۲ نوزاد شفاف شد. بینایی آنان در حین رشد آزمایش خواهد شد.

موسسه ملی بهداشت و مراقبت های عالی بریتانیا (NICE)‌ اخطار داده است که هیچ راه ایمن یا سالمی برای برنزه شدن زیر نور آفتاب وجود ندارد.

این نهاد توصیه می کند که از کرم ضدآفتاب با فاکتور حداقل ۱۵ استفاده شود.

بسیاری از بزرگسالان در بریتانیا دچار کمبود ویتامین دی هستند و راهنمای موسسه ملی بهداشت می گوید که قرار گرفتن در معرض آفتاب می تواند به جبران آن کمک کند.

این موسسه همچنین می گوید آفتاب گرفتن از پشت شیشه بسته ویتامین دی کافی به بدن نمی رساند. به علاوه آفتاب ماه های اکتبر تا مارس بریتانیا برای این کار کافی نیست.

با این حال کارشناسان در مورد زمانی که می توان بدون خطر زیر نور آفتاب صرف کرد حرفی نزدند.

آنها از جمله توصیه کردند:‌

• مردم می توانند بازوها یا پاهای خود را برای زمان های کوتاه زیر نور آفتاب بگیرند تا ویتامین دی بسازند
• نوزادان و کودکانی که پوست یا موی روشن دارند، افرادی که خال یا لک زیادی دارند و کسانی که سابقه خانوادگی سرطان پوست دارند باید بیش از حد مراقب پوست خود باشند
• کرم ضدآفتاب قوی تر مثلا با فاکتور ۳۰ محافظت بیشتری می آورد اما "بدان معنی نیست که مردم می توانند وقت بیشتری زیر آفتاب بگذارنند بی آنکه با خطر سوختن روبرو شوند."
• مالیدن کرم ضدآفتاب کم باعث کاهش محافظت می شود
• کرم ضدآفتاب باید هر بار پس از خارج شدن از آب، خشک کردن پوست با حوله یا عرق کردن دوباره مالیده شود.
• کرم ضدآفتاب ابتدا باید نیم ساعت قبل از بیرون رفتن و بعد دوباره موقع زیر آفتاب رفتن مالیده شود.
• نوزادان تا شش ماهگی نباید زیر نور مستقیم و شدید آفتاب قرار گیرند و کودکان بین ماه های مارس تا اکتبر نیازمند کرم ضدآفتاب هستند.

bbc news

آهن یکی از عناصر مغذی و ضروری بدن است و متأسفانه بسیاری از مردم به اندازه‌ی کافی دریافتش نمی‌کنند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، کمبود آهن یکی از شایع ترین مشکلاتی است که اغلب در زنان دیده می شود. آهن برای تولید گلبول های قرمز حیاتی است. گلبول های قرمز، نوعی پروتئین است که به انتقال اکسیژن در سراسر بدن کمک می کند

علایم کمبود آهن

احساس خستگی

این مورد، رایج ترین علامت کمبود آهن هست. بسیاری از زنان به احساس خستگی، عادت کرده اند و اون رو یک امر عادی در زندگی خودشون می دانند و توجه نمی کنند که اگر این خستگی ناشی از کمبود آهن باشد بدین معنی است که اکسیژن کمتری به بافت های بدن شان می رسد و بدن انرژی کافی برای فعالیت و تمرکز بر روی کارها، نخواهد داشت. ضمن اینکه دچار ضعف و کج خلقی هم می شوند.

قاعدگی سنگین

اصلی ترین دلیل کمبود آهن در زنان، قاعدگی سنگین و زیاد هست. بعضی از زنان، مقدار زیادی خون رو در دوران قاعدگی از دست می دهند و فقط نیمی از این خون در روزهای غیر از قاعدگی جبران می شود. سپس قاعدگی بعدی شروع می شود و باز هم خون زیادی رو از دست می دهند. در صورت سنگین بودن قدعدگی باید به پزشک زنان مراجعه کرد.

رنگ پریدگی

هموگلوبین موجود در خون باعث قرمز شدن خون می شود و در نتیجه رنگ چهره ما، صورتی و گلگون می شود. اگر مقدار هموگلوبین خون کم باشد، مستقیماً بر روی رنگ صورت تأثیر می گذارد. مهم نیست که رنگ چهره ما روشن باشد و یا تیره چون این موضوع بستگی به ژنتیک ما دارد اما اگر داخل لبها، لثه ها و داخل پلک چشم ها، از حالت طبیعی همیشگی خود کمرنگ تر باشند ممکن است که دچار کمبود آهن شده باشیم.

تنگی نفس

اگر مقدار اکسیژن بدن ما کم باشد، هر قدر هم نفس عمیق بکشیم باز هم احساس کمبود هوا می کنیم. اگر در زمان انجام کارهایی که قبلاً به راحتی انجام می دادیم، دچار تنگی نفس شویم (مثلاً در زمان بالا رفتن از تعداد کمی پله)، احتمال کمبود آهن در ما وجود دارد.

تپش قلب

در اثر کمبود آهن، قلب ما مجبور هست که بیشتر کار کند. در نتیجه کارکرد بیش از حد قلب، ضربان قلب نامنظم شده و به مرور قلب بزرگتر می شود و حتی می تواند به نارسایی قلب منجر شود. در ضمن اگر شخصی بیماری قلبی داشته باشد، بسیار مهم هست که حتماً از نظر کمبود آهن مورد بررسی قرار گیرد تا مشکلات قلبی او بدتر نشوند.

سندرم پای بی قرار

۱۵% از افرادی که از سندرم پای بی قرار رنج می برند، دچار کمبود آهن هستند. هر قدر هم که این کمبود بیشتر باشد، علائم این سندرم هم بیشتر می شود.

سردرد

بدن ما، اکسیژن رو قبل از هر چیز برای مغز ما می فرستد. اما گاهی در اثر کمبود آهن، اکسیژنی که به مغز می رسد، از حد طبیعی کمتر است. بنابراین، سرخرگ های مغز ورم می کنند و منجر به سردرد می شوند.

اشتیاق به خوردن خاک و یخ

اشتیاق برای خوردن مواد غیر خوراکی مثل یخ، خاک، کچ و کاغذ، می تواند از علائم کمبود آهن باشد.

اضطراب بدون دلیل

کمبود اکسیژن باعث افزایش فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک می شود (مثل اینکه پا رو روی پدال گاز ماشین، نگه داشته باشیم). همچنین، قلب هم مجبور هست که برای جبران بیشتر فعالیت کند. این عوامل دست به دست هم می دهند تا حتی در مواقعی که دلیلی برای اضطراب وجود ندارد، فرد احساس آشفتگی کند.

ریزش مو

کمبود آهن، به خصوص در مراحلی که به کم خونی منجر می شود، ما تکمبود آهن، به خصوص در مراحلی که به کم خونی منجر می شود، می تواند باعث ریزش مو شود. علت این هست که بدن وارد شرایط بحرانی می شود و ترجیح می دهد که اکسیژن رو به جای اینکه صرف نگه داشتن موها کند، برای اعمال مهم تر بدن مورد استفاده قرار دهد. البته ریزش روزانه ۱۰۰ تار مو، طبیعی هست.

رژیم گیاهخواری یا خام گیاهخواری

آهن موجود در مواد غذایی مختلف با هم فرق می کند. بدن ما آهن ” Heme ” رو که در گوشت قرمز، ماکیان و ماهی وجود دارد، ۲ تا ۳ برابر بهتر از آهن غیر Heme که در منابع گیاهی یافت می شود، جذب می کند. پس یک فرد گیاهخوار باید توجه داشته باشد که مقدار کافی آهن مصرف کند. مثلاً باید از سبزیجاتی که برگ سبز تیره دارند، غلات کامل و حبوباتی که سرشار از آهن هستند استفاده کند و منابع غذایی مملو از ویتامین C مثل فلفل دلمه، توت ها و بروکلی رو همراه مواد غذایی خود استفاده کند تا جذب آهن رو بالا ببرد.

کم کاری تیروئید

کمبود آهن باعث کندی تیروئید می شود و اثرات کاهنده بر روی متابولیسم دارد. معمولاً شش نفر از هر ده نفر که به کم کاری تیروئید مبتلا هستند، از وجود این بیماری در خود بی اطلاعند. پس اگر احساس کردید که انرژی بدن تان کم هست، افزایش وزن بی مورد پیدا کرده اید یا حتی دمای بدن تان بدون دلیل خاصی، پایین هست، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

بارداری

جنین در بدن مادر به آهن نیاز دارد و به قول معروف، آهن بدن مادر رو می دزدد. در زمان وضع حمل هم مادر، مقدار زیادی خون و آهن رو از دست می دهد. اگر فرد، چند قلو باردار باشد یا فاصله بارداری های وی کم باشد یا مرتباً دچار حالت تهوع شود، ممکن هست که نیاز به آهن بیشتری داشته باشد.

غیر طبیعی بودن زبان

کمبود آهن باعث تخریب سطح زبان می شود و بسیاری از افرادی که کمبود آهن دارند از زخم، التهاب و نرمی غیر طبیعی سطح زبان، شکایت می کنند. علت این هست که کمبود آهن باعث کاهش مقدار میوگلوبین بدن می شود. میوگلوبین نوعی پروتئین هست که سلامت ماهیچه ها رو حفظ می کند و زبان هم در واقع یکی از ماهیچه های بدن می باشد.

ابتلا به سلیاک یا بیماری التهابی روده

اگر فردی به بیماری سلیاک یا بیماری التهابی روده (مثل بیماری کرون) مبتلا باشد، حتی اگر به مقدار کافی آهن از طریق رژیم غذایی خود مصرف کند باز هم نمی تواند انواعی از مواد مغذی (از جمله آهن) رو جذب بدن کند. پس اگر فردی به هر یک از بیماری های گوارشی مبتلا باشد باید حتماً تحت نظر پزشک قرار گیرد.

با همه اونچه که گفته شد، باید مواظب باشیم که از اون سوی بام هم نیفتیم و در مصرف آهن زیاده روی نکنیم چون می تواند به اندام های داخلی صدمه بزند و ممکن هست که خطر ابتلا به دیابت، سکته قلبی و سرطان رو (به خصوص در افراد مسن) افزایش بدهد.

پزشکان بدون مرز