۱۱ ژانويه ۱۸۸۵: ۱۳۴ سال پيش، در چنين روزی آليس پال تلاشگر اجتماعی در ماونت لورل نيو جِرسی زاده شد.
پدر و مادرش كشاورز بودند و از كودكی سخت‌كوشی و كار برابر برای زنان و مردان را به او آموختند. مادرش از مسيحيان «جويندگان نور» بود كه نبرد برای حقوق اجتماعی را از بايسته‌های آيينی می‌دانست و دخترش را با خود به نشست‌های «جنبش زنان آمريكا» می‌برد.
آليس پال پيش از آنكه همه وقت خود را صرف تلاش برای بهبودی وضعيت زنان كند، ديرزمانی را به تحصيل عالی در رشته‌های بيولوژی، مددكاری، حقوق و جامعه‌شناسی پرداخت و در دو رشته آخر يادشده در آمريكا و انگليس مدرک دكتری گرفت.
او در چند گفت‌وگوی راديويی، خود را تلاشگر آرامی ناميده كه با گذر زمان و روبه‌رويی با وضعیت زنان به پيكارگری تندرو تبديل شده است: «پنهان نمی‌كنم كه در تظاهراتی كه به برخورد با نيروهای امنيتی منجر می‌شد تا كنون ۴۸ شيشه شكسته، چندين بار دستگير شده و يک بار چند ماه زندانی كشيده‌ام كه به اعتصاب غذا انجاميده است.»
۲۵ ساله بود كه پس از آشنايی و كار با اِميلين پانكهورست، تلاشگر حقوق زن در انگليس، به آمريكا بازگشت و با همكاری يار پيكارگرش لوسی بِرنز «انجمن تلاش برای حق رای زنان در آمريكا» را سازماندهی كرد. ۳۰ ساله بود كه از آن انجمن جدا شد و «حزب ملی زنان» را با هموندان ديگرش بنيان نهاد.
۳۵ ساله بود كه پيكار و تلاش او و همراهانش به ثمر رسيد و در اصل ۱۹ متمم قانون اساسی آمريكا، عنوان «حق رای برای زن و مرد» ثبت شد. اما آليس پال نبرد خود برای برابری حقوق زن و مرد را ادامه داد و به همراه يارانش در سراسر جهان، حزب آمريكايی يادشده را به «حزب جهانی زنان» گسترش داد.
او حدود ۸۰ سال برای دستيابی به حقوق اجتماعی بهتر برای زنان جهان كوشيد و در ۸۸ سالگی هنگامی كه در یک تظاهرات روز زن از او پرسيدند انگيزه اصلی‌اش در اين پيگيری چه بوده گفت: «من دختر كشاورزان هستم. وقتی گاوآهن دست می‌گيری بايد شخم را تا آخر بزنی.»
آليس پال در ۹۲ سالگی در مورستون نيوجِرسی آمريكا درگذشت. ثبت دامنه
|
منوی اصلی
نویسنده: 
