ما از نیستی به هستی می آییم و از هستی به نیستی می رویم، در فاصله این هستی و نیستی، زمان قرار دارد. زمان هم حاصل حوادث است، حوادث از زمان به وجود می آیند و زمان را تغییر می دهند.

آیا این تقصیر چه کسی است؟ هیچکس. در اینجا مطرح نیست عناصر جهان ضد یکدیگرند. همدیگر را می کشند و می خورند و نابود می کنند تا چیز دیگری به وجود اید.

انسان حیوان و گیاهان را می خورد و خودش نیز محکوم به زوال است و از نیستی آنها هستی دیگری حادث می شود.

خانواده ی خوشبخت | ژان پل سارتر

ما که در روی خاک، در سال میلادی پیش، شرایط سختی را تجربه کردیم: جنگ‌ها و آوارگی‌ها، نابخردی‌ها و تخریب گسترده میحط زیست، سال پیش با شدت هر چه تمام‌تر ادامه داشت.

اما در دریاها و اقیانوس‌ها شرایط چطور بوده است؟! آن زمان که روی سطح آب‌ها، طوفان‌های شدید درمی‌گیرد، چند متر پایین‌تر از سطح ما دنیایی داریم که در سکوت و آرامش، مسیر خود را طی می‌کند. حس و حال غواص‌هایی که بخت دیدن این دنیا را داشته‌اند و سکوت و دنیا متفاوت آن پایین را تجربه کرده‌اند، وصف‌ناشدنی است.

گرچه تخریب محیط زیست، شرایط زیست در زیر سطح دریاها و اقیانوس‌ها را دگرگون کرده است، اما این دنیای برای خودش زیبایی‌های بکری دارد که سوژه عکاسان زیادی قرار گرفته است.

۶ سال است که مسابقه عکسبرداری از اقیانوس‌های یا Ocean Art Photography competition برگزار می‌شود.

در سال ۲۰۱۶، جوایز نهایی به ۹۵ عکاس از ۶۰ کشور دنیا هدیه شد. آنها با فناوری‌های و دوربین‌هایی با لنز‌های مجهز، سال پیش عکس‌های بسیاری زیبایی ثبت کرده بودند.

با هم تعدادی از این عکس‌ها را مرور می‌کنیم:

اثر: هاله افتخاری