بری در سال ۱۸۰۹ در شمال فرانسه به دنیا آمد و در سن سه سالگی در کارگاه زین اسب سازی پدرش دچار سانحه‌ای شد که نابینایی کامل او را در پی داشت. با این حال به مدرسه کودکان بینا می‌رفت و در نواختن چند آلت موسیقی تسلط داشت.

او در سن یازده سالگی در انستیتوی نابینایان پاریس با «نیکلا باربیر» افسر ارتش فرانسه آشنا شد. باربیر خط رمزی را که از ۱۲ نقطه تشکیل شده و قابل لمس بود، ابداع کرد که به سربازان امکان می داد فرامین رمزی ارتش را حتی در شب هم بخوانند. با تبادل تجربه بین این دو، بری پنج سال بعد در حالی که تازه وارد سن شانزده سالگی شده بود، سیستم شش نقطه‌ای را ارائه کرد که از سه ردیف دو نقطه‌ای تشکیل شده بود.

نابینایان تا آن زمان فقط می توانستند بخوانند، اما مزیت سیستم بریل این بود که نابینایان با این سیستم توانائی نوشتن را نیز بدست می‌آوردند. بریل در سن چهل و سه سالگی بر اثر ابتلا به بیماری سل بدرود حیات گفت و نتوانست شاهد موفقیت جهانی ابداع خودش باشد.

خط بریل در سال ۱۸۵۴ رسما در فرانسه رواج یافت و در همان سال به زبان پرتغالی نیز راه پیدا کرد. در سال ۱۸۶۶ بود که در آلمان پنج کتاب با این خط منتشر شد و در سال ۱۸۷۹ در کنگره معلمان نابینا که در شهر برلین برگزار شد، خط بریل رسما پذیرفته شد.