محققان آفریقای جنوبی از کشف نخستین شواهد دنباله‌داری خبر می‌دهند که میلیون‌ها سال قبل پس از عبور از جو زمین و منفجر شدن، بسیاری از گونه‌های حیات روی زمین را نابود کرد.

 به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان دانشگاه های ویتواتراستراند و ژوهانسبورگ در همکاری مشترک با یک تیم بین المللی موفق به کشف نشانه‌های اولیه‌یی از دنباله‌دار باستانی شدند که می‌تواند سرنخ مهمی برای شکل‌گیری منظومه شمسی باشد.

 «دیوید بلاک» از محققان این مطالعه تأکید می‌کند: آنالیزهای صورت گرفته بر روی سنگ‌ریزه سیاهرنگی که سال‌ها قبل در مصر کشف شد نشان می دهد، این نمونه احتمالا نخستین تکه از هسته یک دنباله‌دار باستانی است.

 این تکه متعلق به دنباله‌داری است که در 28 میلیون سال قبل پس از ورود به جو زمین، بر فراز مصر منفجر شد و دمای سطح را تا یک هزار و 982 درجه افزایش داد و در پی آن بسیاری از گونه‌های حیات نابود شدند.

 این افزایش دمای ناگهانی همچنین منجر به شکل گیری حجم زیادی از شیشه سیلیکای زرد رنگ در مساحتی حدود شش هزار کیلومتر مربع از صحرا شد که توسط جواهرسازان باستانی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

 مواد دنباله‌دارها بسیار خاص هستند و پیش از این تنها ذرات گرد و غبار در اندازه میکروسکوپی در جو بالا یا گرد و غبار غنی از کربن در یخ‌های قطب جنوب شناسایی شده‌اند.

 «جین کرامرز» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه ژوهانسبورگ خاطر نشان می کند: دنباله‌دارها شامل اسرار زیادی از شکل‌گیری منظومه شمسی هستند و این کشف فرصت بی‌نظیری برای بررسی تاریخچه شکل‌گیری این منظومه در اختیار محققان قرار می‌دهد.

ستاره‌شناسان در سراسر جهان بطور مشتاقانه‌ای در حال پیگیری ورود یک دنباله‌دار در سال آینده به فضای نزدیک زمین هستند که حتی ماه نیز در برابر نور آن بی‌فروغ خواهد بود.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دنباله‌دار «آیسون(سی/۲۰۱۲ اس۱)» برای اولین بار در داخل منظومه شمسی وارد شده و در ماه‌های نوامبر و دسامبر 2013 که به سوی خورشید در حرکت است، منظره زیبایی را در برابر چشمان ساکنان نیمکره شمالی زمین قرار خواهد داد.احتمالا این دنباله‌دار از تمام دنباله‌دارهای قرن اخیر درخشان‌تر بوده و حتی در نور روز نیز قابل مشاهده است. همچنین این سفر،‌اولین و آخرین حضور این دنباله‌دار در منظومه شمسی خواهد بود؛ چرا که احتمالا به سوی خورشید شیرجه خواهد زد.آیسون اکنون از ماورای سیاره مشتری به سمت داخل منظومه شمسی در حرکت بوده و با نزدیک شدن به زمین، یک نمایش درخشان با نور بیشتر از ماه را در معرض چشمان زمینیان قرار خواهد داد.به گفته ستاره‌شناسان، در اوایل ماه نوامبر این دنباله‌دار توسط چشم غیرمسلح در آسمان شب قابل مشاهده خواهد بود.آیسون سپس به سرعت در اطراف خورشید در فاصله حدود سه میلیون کیلومتر چرخیده و از این رو در نور روز نیز در سمت ستاره قطبی قابل مشاهده خواهد بود.این دنباله‌دار که توسط ستاره‌شناسان تلسکوپ شبکه نوری علمی بین‌المللی(آیسون) روسیه کشف شده، در نهایت در خورشید سفر خود را به پایان خواهد رساند.آیسون در یک مدار سهموی بوده، بدین معنی که احتمالا از دامنه‌های خارجی منظومه شمسی و شاید از ابر اورت نشات گرفته باشد.اگر این دنباله‌دار از مواجهه با خورشید جان سالم بدر ببرد، هزاران و شاید میلیونها سال طول بکشد تا از داخل منظومه شمسی بازگردد.آیسون با قرار گرفتن در مدار مشتری و با آب شدن یخهای درون آن توسط خورشید که آنرا مستقیما به گاز تبدیل می‌کند، درخشش خواهد گرفت.با گرم شدن مواد شیمیایی درون این دنباله‌دارها، فواره‌های درخشان از آنها فوران کرده که دنباله آنها را با طول صدها هزار کیلومتر تشکیل می‌دهند.بهترین زمان برای مشاهده آیسون از اواخر نوامبر و اوایل دسامبر پیش‌بینی شده است.